Balas de plata - Despistaos

Seráesta espera lo que me mata

tus silencios son balas de plata.

Serála noche, serála madrugada

la que se encarga de romperme el sol en la cara.

Serán tus dedos los que me salvan

cuando disparan al aire palabras.

Seráque vuelan buscando nada

y me atraviesan el pecho y recorren mi espalda.

No se que coño me pasa

cuando llego a casa

y no se na de ti.

Se me tuercen las palabras,

deshago la cama

y no puedo dormir.

Que dificil me lo pones Vida.

Vas abriendome nuevas heridas

en el mismo sitio

donde otra herida nunca cerró.

Que dificil me lo pones Vida.

Vas abriendome nuevas heridas.

Vas abriendome nuevas heridas.

Serán tus labios los que me enganchan.

Son tus besos el aire y el agua.

Seráel verano cuando el calor me empapa

quien no me deja dormir si no estoy en tu cama.

Seráel destino quien nos separa,

el que me impide recordar tu cara.

Cuando lo intento no me sale nada.

Cuando te veo, un segundo y te vas, te resvalas.

No se que coño me pasa

cuando llego a casa

y no se na de ti.

Se me tuercen las palabras,

deshago la cama

y no puedo dormir.

Que dificil me lo pones Vida.

Vas abriendome nuevas heridas

en el mismo sitio

donde otra herida nunca cerró.

Que dificil me lo pones Vida.

Vas abriendome nuevas heridas.

Vas abriendome nuevas heridas.

Het zal dit wachten zijn dat me doodt

je stiltes zijn zilveren kogels.

Het zal de nacht zijn, het zal de ochtend zijn

degene die verantwoordelijk is voor het breken van de zon op mijn gezicht.

Het zullen jouw vingers zijn die me redden

wanneer ze woorden in de lucht schieten.

Zou het kunnen dat ze vliegen op zoek naar niets?

en ze gaan door mijn borst en langs mijn rug.

Ik weet niet wat er met me aan de hand is

wanneer ik thuis aankom

en ik weet niet hoe het met jou zit.

Mijn woorden zijn verdraaid

Ik maak het bed op

en ik kan niet slapen.

Hoe moeilijk maak je het voor mij Leven.

Je maakt nieuwe wonden open

Op dezelfde plaats

waar een andere wond nooit is gesloten.

Hoe moeilijk maak je het voor mij Leven.

Je maakt nieuwe wonden open.

Je maakt nieuwe wonden open.

Het zullen je lippen zijn die me haken.

Je kussen zijn de lucht en het water.

Het zal de zomer zijn wanneer de hitte me doorweekt

Wie laat me niet slapen als ik niet in je bed lig.

Het zal het lot zijn dat ons scheidt,

degene die me verhindert om je gezicht te herinneren.

Als ik het probeer, komt er niets uit.

Als ik je zie, één seconde en je gaat, glijd je uit.

Ik weet niet wat er met me aan de hand is

wanneer ik thuis aankom

en ik weet niet hoe het met jou zit.

Mijn woorden zijn verdraaid

Ik maak het bed op

en ik kan niet slapen.

Hoe moeilijk maak je het voor mij Leven.

Je maakt nieuwe wonden open

Op dezelfde plaats

waar een andere wond nooit is gesloten.

Hoe moeilijk maak je het voor mij Leven.

Je maakt nieuwe wonden open.

Je maakt nieuwe wonden open.