The Wine Of The Sun - Desolation

Feel my heartbeat, gather flowers to spread with the breeze

Forever entwined in each other’s arms that never cease to caress

Hold your breath, drink the kiss, the wine of the sun

But again it will pass, the flickering drowned by the darkness of night

The wine of the sun, how long will it last

Forgotten the days, the fever it still burns inside but you’re numb

The pain of your life, the time will ever and ever flow on

…flow on…

Don’t strangle your heart, but there are things we must learn to accept

Never give up, the shadows can never be cast without light

But who would think of shadows in heavens of bliss?

Where all I crave is the touch of your hands and a kiss…

Down from your clouds

I call upon your reason

Look back on your life — how many kisses and how many scars

The wine of the sun, is it but poison that flows through your heart?

At the gate of dawn inverted you stand with your life in your hands

The pain that you spread, beware the dusk that will turn on your soul

Don’t strangle your heart, but there are things we must learn to accept

Never give up, the shadows can never be cast without light

Down from your clouds

I call upon your reason

Open your eyes

And see your self-deceit

Voel mijn hartslag, verzamel bloemen om te verspreiden met de wind

Voor altijd verstrengeld in elkaars armen die nooit ophouden te strelen

Houd je adem in, drink de kus, de wijn van de zon

Maar opnieuw zal het voorbijgaan, het flikkeren verdronken door de duisternis van de nacht

De wijn van de zon, hoe lang gaat hij mee?

De dagen vergeten, de koorts die het nog steeds van binnen brandt, maar je bent verdoofd

De pijn van je leven, de tijd zal altijd en eeuwig voortduren

…Doorstromen…

Wurg je hart niet, maar er zijn dingen die we moeten leren accepteren

Geef nooit op, de schaduwen kunnen nooit worden geworpen zonder licht

Maar wie zou denken aan schaduwen in de hemel van gelukzaligheid?

Waar ik alleen maar naar verlang, is de aanraking van je handen en een kus...

Uit je wolken

Ik roep uw reden aan

Kijk terug op je leven: hoeveel kussen en hoeveel littekens

De wijn van de zon, is het slechts vergif dat door je hart stroomt?

Bij de poort van de dageraad sta je omgekeerd met je leven in je handen

De pijn die je verspreidt, pas op voor de schemering die je ziel zal keren

Wurg je hart niet, maar er zijn dingen die we moeten leren accepteren

Geef nooit op, de schaduwen kunnen nooit worden geworpen zonder licht

Uit je wolken

Ik roep uw reden aan

Open je ogen

En zie je zelfbedrog