Ha sido Crumb - Def Con Dos

Noto, que me noto raro

Siento, que me siento extraño

Lo que estaba encima, ahora está debajo

Se me han hecho un nudo, las líneas de la mano

Ya no soy yo, soy mi propio holograma

Metido en la cama, bajadas las persianas

Mi casa, ya no es mi casa

Es una isla, la isla del tesoro, y lloro

Porque quiero ser silver

Pero en vez de con un loro

Estoy hablando con un dogo borracho y putero

Que no ladra, pero habla con su aliento nauseabundo

Y noto que hago agua y que me hundo en mis sabanas pringosas

Galerna cotidiana, como cada mañana

Que no me reconozco, porque ya no soy el mismo

He perdido mi anclaje, y cuando sube la marea

Me mareo porque solo veo pliegues en mi entorno

Todo tiene arrugas, todo huele a hongo

Ojos que me miraz, botas que me pisan

Nalgas y pezones, perdidos en mi cama

Mujeres musculosas, que me dan de bofetadas

Han sido esos comix, los comix de Crumb

Han sido esos comix, los comix de Crumb

Mi cerebro ha entrado, en fase terminal, por seguir los consejos de Mister

Natural

Sueño que viajo agarrado a un muslo enorme

Veo el mundo desde al ángulo adecuado

Para vivir en pecado carcanl convulsivo

Corrompido por un tipo repulsivo

Con bigote lamentable sobre el labio superior

Y vaya dientes de conejo viejo verde

Que te odio y te envidio

Porque todos tus dibujos, se los robas a mi mente cuando duermo

So mangante, so chorizo, so ladron!

Han sido esos comix, los comix de Crumb

Han sido esos comix, los comix de Crumb

Mi cerebro ha entrado, en fase terminal, por seguir los consejos de Mister

Natural

Ik merk dat ik me vreemd voel

Ik voel, dat ik me vreemd voel

Wat hierboven was, is nu hieronder

Ik heb een knoop gemaakt, de lijnen van de hand

Ik ben mezelf niet meer, ik ben mijn eigen hologram

Verscholen in bed, jaloezieën naar beneden

Mijn huis, het is mijn huis niet meer

Het is een eiland, een schateiland, en ik huil

omdat ik zilver wil zijn

Maar in plaats van met een papegaai

Ik praat met een dronken en hoer doge

Dat blaft niet, maar spreekt met zijn vieze adem

En ik merk dat ik water maak en dat ik wegzak in mijn kleverige lakens

Dagelijkse storm, zoals elke ochtend

Dat ik mezelf niet herken, omdat ik niet meer dezelfde ben

Ik ben mijn anker kwijt, en als het tij komt

Ik word duizelig omdat ik alleen maar plooien om me heen zie

Alles heeft rimpels, alles ruikt naar schimmel

Ogen die naar me kijken, laarzen die op me stappen

Billen en tepels, verloren in mijn bed

Gespierde vrouwen, die me slaan

Het zijn die comixes, de Crumb-comixes

Het zijn die comixes, de Crumb-comixes

Mijn brein is in een terminale fase gekomen om het advies van meneer op te volgen

natuurlijk

Ik droom dat ik reis terwijl ik een enorme dij vasthoud

Ik zie de wereld vanuit de juiste hoek

Om te leven in krampachtige carcanl sin

Beschadigd door een weerzinwekkende kerel

Met een zielig snorretje op zijn bovenlip

En wat een groene oude boktanden

Dat ik je haat en jaloers op je ben

Omdat al je tekeningen, je steelt ze uit mijn gedachten als ik slaap

Ik ben een gangster, ik ben een chorizo, een dief!

Het zijn die comixes, de Crumb-comixes

Het zijn die comixes, de Crumb-comixes

Mijn brein is in een terminale fase gekomen om het advies van meneer op te volgen

natuurlijk