Kristofer David - David Soul

Kristofer David went walking one day

On a grassy knoll underneath the sun

He skipped through the carpet of daffodils and daisies

Lookin' for the ladybug of love

He met Spencer the spider, dressed all in black

Weaving his web of sorrow

«Have you seen the ladybug of love?»

«My web grumbled in and would not hold her»

Kristofer David went running on his way

He left Spencer dangling by a thread

He played with the branches of the trees bending gracefully

In the frisky spring-time wind

He found Selma the snail, hiding in a shell

And asked her if the ladybug was with her

«No» came a tiny voice shyly from within

«I'm only having tea with myself»

Kristofer David left Selma sadly slipping

Trough a field of blue-forget-me-nots

Then off to the quiet pond beyond the four-leaved-clover

Maybe there he’d find the ladybug of love

Just then Willard the wasp came swooping through the air

He bullied everybody with his stinger

«Have you seen the ladybug of love?»

«Love?

Now baby don’t you know that love can really sting you?»

Kristofer David left Willard preening proudly

There were the gold narcissus grow

He leaped over sticks and stones leading down a dusty road

Still lookin' for the ladybug of love

He met Gurdy the grasshopper, the biggest mouth around

Boring everybody with her gossip

«I've just seen that so called ladybug

Spreading her love much to freely»

Kristofer David left Gurdy green with envy

'Cause the ladybug had love that she had not

Then he heard a small voice giggling

And looked upon his shoulder

There sat the ladybug of love

That’s when he knew she’d been with him all the time

'Cause love’s with you anywhere you go

Then Kristofer David and the ladybug

Sailed off on a cloud made of love

Krisstofer David ging op een dag wandelen

Op een met gras begroeide heuvel onder de zon

Hij huppelde door het tapijt van narcissen en madeliefjes

Op zoek naar het lieveheersbeestje van de liefde

Hij ontmoette Spencer de spin, helemaal in het zwart gekleed

Zijn web van verdriet weven

"Heb je het lieveheersbeestje van de liefde gezien?"

"Mijn web mopperde binnen en wilde haar niet vasthouden"

Krisstofer David ging rennend op weg

Hij liet Spencer bungelen aan een draadje

Hij speelde met de takken van de bomen die sierlijk ombogen

In de frisse lentewind

Hij vond Selma de slak, verstopt in een schelp

En vroeg haar of het lieveheersbeestje bij haar was?

'Nee' klonk een klein stemmetje verlegen van binnenuit

«Ik drink alleen thee met mezelf»

Kristofer David liet Selma helaas uitglijden

Door een veld van vergeet-mij-nietjes

Dan op naar de stille vijver achter het klavertje vier

Misschien zou hij daar het lieveheersbeestje van de liefde vinden

Op dat moment kwam Willard de wesp door de lucht vliegen

Hij pestte iedereen met zijn angel

"Heb je het lieveheersbeestje van de liefde gezien?"

"Dol zijn op?

Nu schat, weet je niet dat liefde je echt kan steken?»

Kristofer David liet Willard trots poetsen

Daar groeiden de gouden narcissen

Hij sprong over stokken en stenen die over een stoffige weg leidden

Nog steeds op zoek naar het lieveheersbeestje van de liefde

Hij ontmoette Gurdy de sprinkhaan, de grootste mond die er is

Iedereen saai met haar roddels

«Ik heb net dat zogenaamde lieveheersbeestje gezien

Haar liefde veel te vrij verspreiden»

Kristofer David verliet Gurdy groen van jaloezie

Omdat het lieveheersbeestje liefde had die zij niet had

Toen hoorde hij een kleine stem giechelen

En keek op zijn schouder

Daar zat het lieveheersbeestje van de liefde

Toen wist hij dat ze de hele tijd bij hem was geweest

Want liefde is bij je, waar je ook gaat

Dan Kristofer David en het lieveheersbeestje

Zeilde weg op een wolk gemaakt van liefde