Stella The Artist - David Gray

Stella, she gave me a state of grace

I’m armor plated 4 inches thick

Now all I got was a little taste

I’m gibbering like a lunatic

Stella, the artist

Just for now at least you’re mine, all mine

No need to be modest as the daylight creeps

Take her hand and reach through time

I felt the sting of my own rebuke

Come spinning back like a boomerang

I swam the sea of psychotic puke

Nursing my love like a guilty pang

Stella, the artist

Just for now at least you’re mine, all mine

No need to be modest as the daylight creeps

Take her hand and reach

You’re only saying what they all say

You’re only saying what they all say

It could be more like the old days

It should be more like the old days, oh, man

Stella, the artist

As the daylight creeps

Take her hand and reach through time

Stella, the artist

Just for now at least you’re mine, all mine

No need to be modest as the daylight creeps

And the floorboard creaks and your poor heart leaps

Take her hand and reach through time

Stella, ze gaf me een staat van genade

Ik ben gepantserd 4 inch dik

Nu kreeg ik alleen maar een beetje smaak

Ik ben aan het brabbelen als een gek

Stella, de artiest

Alleen voor nu ben je tenminste van mij, helemaal van mij

U hoeft niet bescheiden te zijn, want het daglicht kruipt

Pak haar hand en reik door de tijd

Ik voelde de angel van mijn eigen berisping

Kom terug als een boemerang

Ik zwom de zee van psychotische kots

Mijn liefde verzorgen als een schuldig gevoel

Stella, de artiest

Alleen voor nu ben je tenminste van mij, helemaal van mij

U hoeft niet bescheiden te zijn, want het daglicht kruipt

Pak haar hand en bereik

Je zegt alleen wat ze allemaal zeggen

Je zegt alleen wat ze allemaal zeggen

Het zou meer kunnen zijn zoals vroeger

Het zou meer moeten zijn zoals vroeger, oh, man

Stella, de artiest

Terwijl het daglicht kruipt

Pak haar hand en reik door de tijd

Stella, de artiest

Alleen voor nu ben je tenminste van mij, helemaal van mij

U hoeft niet bescheiden te zijn, want het daglicht kruipt

En de vloerplaat kraakt en je arme hart springt op

Pak haar hand en reik door de tijd