Mystery Of Love - David Gray

The city gates at twilight

And a red ship

Sinking

Behind winter’s grey wall

Ice in the wind

But a Fire in the embers

Of my heart

As darkness falls

In a Candlelit room

Where your eyes are laughing

Smoking in the red

Chair

And nothing in the world

'cept the beating of my Heart

Against the nerves of the air

And I know there’s a Light

At the end of the tunnel

'cause I taste it on your

Lips

And I feel a weight

That can bend me double

You lift

It with your fingertips

So often it happens

That words prove

Useless

In the face of how it feels

So it is as the mystery of Love

Keeps growing

The more my heart

Reveals

Temptations endless whispers

Try to keep it in Perspective

So much to distract

Walking on a wire

While

Your juggling desire

It’s all part of your balancing act

And

It gets hard to know

Just what you believe

As the argument

Rages on But for all of the talk

It’s only true to say

That

If you have no hope

There is none

A tangle of Tongues

Flesh flowers and thistles

Of conscience, spittle and

Skin

We can’t change the past

So we’ll raise this cup to our

Lips

And drink it all in And meantime back in Civilisation

The rain is cold as steel

But the mystery of Love

It just keep growing

The more my heart reveals

De stadspoorten bij schemering

En een rood schip

Zinkend

Achter de grijze muur van de winter

IJs in de wind

Maar een vuur in de sintels

Van mijn hart

Als de duisternis valt

In een kamer bij kaarslicht

Waar je ogen lachen

Roken in het rood

Stoel

En niets ter wereld

behalve het kloppen van mijn hart

Tegen de zenuwen van de lucht

En ik weet dat er een Licht is

Aan het einde van de tunnel

want ik proef het op je

Lippen

En ik voel een gewicht

Dat kan me dubbel buigen

jij tilt

Het met uw vingertoppen

Zo vaak gebeurt het

dat woorden bewijzen

Nutteloos

In het aangezicht van hoe het voelt

Dus het is als het mysterie van liefde

Blijft groeien

Hoe meer mijn hart

onthult

Verleidingen eindeloos gefluister

Probeer het in perspectief te houden

Zoveel om af te leiden

Lopen op een draad

Terwijl

Je jongleerwens

Het maakt allemaal deel uit van uw evenwichtsoefening

En

Het wordt moeilijk om te weten

Gewoon wat je gelooft

Als het argument

Woedt maar door, maar voor al het gepraat

Het is alleen waar om te zeggen

Dat

Als je geen hoop hebt

Er is geen

Een wirwar van tongen

Vlees bloemen en distels

Van geweten, speeksel en

Huid

We kunnen het verleden niet veranderen

Dus we heffen deze beker op voor onze

Lippen

En drink het allemaal in En ondertussen terug in de beschaving

De regen is koud als staal

Maar het mysterie van liefde

Het blijft maar groeien

Hoe meer mijn hart onthult