Everytime - David Gray

Down from the doorway

And into the street

I hear the morning bell

Over and over the pattern repeat

I hear the morning bell

And all the faces cold as stone

In the January chill

You have led me into worlds unknown

And I’m walking there still

Everytime now

Everytime now

I think of you mine now

I just can’t contain

I’m seven feet tall and

There’s nightingales calling

Shooting stars falling

Like jewels in the rain

I ask myself I ask myself

Can this life be the same

That spun me round and put me down

And fill me up with shame

And all the heads are turning now

Down the Tottenham court road

Cause I just can’t help but sing it out

Case I just might explode

Beneden uit de deuropening

En de straat op

Ik hoor de ochtendbel

Herhaal het patroon keer op keer

Ik hoor de ochtendbel

En alle gezichten koud als steen

In de kou van januari

Je hebt me naar onbekende werelden geleid

En ik loop er nog steeds

Elke keer nu

Elke keer nu

Ik denk nu aan jou de mijne

Ik kan het gewoon niet bevatten

Ik ben zeven voet lang en

Er roepen nachtegalen

Vallende sterren vallen

Als juwelen in de regen

Ik vraag het mezelf af Ik vraag het mezelf af

Kan dit leven hetzelfde zijn?

Dat draaide me rond en zette me neer

En vul me met schaamte

En alle hoofden draaien nu

Langs de Tottenham Court Road

Want ik kan het gewoon niet laten om het uit te zingen

Case I zou wel eens kunnen ontploffen