Чихаю хожу - Данила Дунаев

Погода ни к чёрту, настроения никого,

Дел особых нет.

Приехал Вова и Петя.

Новый год вместе встретили.

Они уехали, а я вернулся к мыслям этим:

Что со мной такое?

Кто мне ответит?

Летом думаю о зиме, зимой о лете.

Откуда депрессия могла эта взяться?

Я же вроде теперь свободный, братцы.

Холостой теперь, сбылась мечта идиота.

Сижу, потягиваю вискарь, подкатывает икота.

Задерживаю дыхание, глотаю три раза —

Икаю дальше, не проходит — зараза.

Вспоминаешь, ценишь, теперь больше цента —

Теперь, я на расстоянии-то вешу целый центнер.

Теперь, я драгоценный, на расстоянии.

Зачем теперь то… После расставания?

Припев:

Простыл немного.

Чихаю, хожу.

О ком думаю?

Понятно ежу — о тебе.

И о том, что было… Наверное,

Между нами тоже что-то простыло.

Простыл немного.

Чихаю, хожу.

О ком думаю?

Понятно ежу — о тебе.

И о том, что было… Наверное,

Между нами тоже что-то простыло.

Не надо мне икоты.

Оставь меня в покое.

Иди к подругам, к родителям, хоть в чисто поле —

И там покричи, как я кричал когда-то,

Когда на меня косо смотрели мои ребята.

Мол, подкаблучник.

Не сумел построить бабу.

А ты тогда смеялась под тихую сагу, надомной.

Ну что, смешно тебе теперь?

Сказал, «не люблю», и вышел в дверь.

Ну, как?

Теперь ты ощущаешь,

Что преимущество в бою за непонятно что?

Ничего, разберёшься.

Ты же сильная.

Зачем тебе я, такой нестерильный?

Нескладный такой, бесполезно тяжёлый —

Балласт на борту, кусок снега жёлтого.

Не мужик, не баба, не станок, не игрушка,

Не диковина, какая, а неведома зверушка.

Ладно, весь прям изнылся, тут уже я.

Шел, освободился, сбросил камень с шеи.

И, слава Богу.

Значит так и надо.

Довольно с нас обоих этого детского сада.

Пора взрослеть, ну и там всякое остальное.

Забыли совсем оба, что нас то теперь трое.

Порвали к чертям взаимное уважение —

И вот тебе на, такие движения.

Отстали.

Напился.

Читаю на бутылке

Слова о вреде алкоголя.

Опилки в моей голове, между ними ты —

Новые года, дни рождения, подарки, цветы.

Прости и отпусти меня, пожалуйста.

И я отпущу, всего-то какая малость то.

Давай, пойди хоть раз на уступки.

Давай, ну всё не плачь, клади трубку.

Припев:

Простыл немного.

Чихаю, хожу.

О ком думаю?

Понятно ежу — о тебе.

И о том, что было… Наверное,

Между нами тоже что-то простыло.

Простыл немного.

Чихаю, хожу.

О ком думаю?

Понятно ежу — о тебе.

И о том, что было… Наверное,

Между нами тоже что-то простыло.

Het weer naar de hel, niemands humeur,

Er zijn geen speciale gevallen.

Vova en Petya kwamen aan.

Samen oud en nieuw gevierd.

Ze vertrokken en ik kwam terug op deze gedachten:

Wat is er mis met me?

Wie zal mij antwoorden?

In de zomer denk ik aan de winter, in de winter aan de zomer.

Waar komt deze depressie vandaan?

Ik lijk nu vrij te zijn, broeders.

Single nu, de droom van een idioot komt uit.

Ik zit, drink whisky, de hik rolt op.

Ik houd mijn adem in, slik drie keer -

Ik hik verder, het gaat niet weg - een infectie.

Onthoud, waardeer, nu meer dan een cent -

Nu, op afstand, weeg ik een hele cent.

Nu ben ik kostbaar, op een afstand.

Waarom nu dan... Na het afscheid?

Refrein:

Heb het een beetje verkouden.

Ik nies, ik loop.

Waar denk ik aan?

Het is begrijpelijk dat ik het over jou heb.

En over wat er is gebeurd... Waarschijnlijk?

Er was ook iets tussen ons.

Heb het een beetje verkouden.

Ik nies, ik loop.

Waar denk ik aan?

Het is begrijpelijk dat ik het over jou heb.

En over wat er is gebeurd... Waarschijnlijk?

Er was ook iets tussen ons.

Ik heb geen hik nodig.

Laat me alleen.

Ga naar je vrienden, naar je ouders, zelfs in een open veld -

En schreeuw daar, zoals ik ooit schreeuwde,

Toen mijn jongens me argwanend aankeken.

Zoals, pantoffelheld.

Het is niet gelukt om een ​​vrouw te bouwen.

En toen lachte je onder de stille saga, thuis.

Nou, ben je nu grappig?

Hij zei: "Ik mag je niet", en ging de deur uit.

Wel hoe?

Nu voel je

Wat is het voordeel in de strijd om het is niet duidelijk wat?

Niets, je zult het begrijpen.

Je bent sterk.

Waarom heb je me nodig, zo onsteriel?

Zo onhandig, nutteloos zwaar -

Ballast aan boord, een stukje gele sneeuw.

Geen man, geen vrouw, geen machine, geen speelgoed,

Geen curiositeit, maar een onbekend dier.

Oké, ik ben helemaal uitgeput, hier ben ik.

Hij liep, bevrijdde zich, gooide een steen van zijn nek.

En godzijdank.

Zo zou het dus moeten zijn.

Genoeg van deze kleuterschool voor ons allebei.

Het is tijd om volwassen te worden, nou ja, al het andere is er.

Ze waren allebei helemaal vergeten dat we nu met z'n drieën zijn.

Verscheurde de hel uit wederzijds respect -

En hier ben je dan, zulke bewegingen.

Achtergelaten.

Werd dronken.

Lezen op een fles

Woorden over de gevaren van alcohol.

Zaagsel in mijn hoofd, tussen hen jij -

Oud en Nieuw, verjaardagen, geschenken, bloemen.

Vergeef me alsjeblieft en laat me gaan.

En ik laat het los, gewoon een kleinigheidje.

Kom op, doe een keer concessies.

Kom op, niet huilen, hang op.

Refrein:

Heb het een beetje verkouden.

Ik nies, ik loop.

Waar denk ik aan?

Het is begrijpelijk dat ik het over jou heb.

En over wat er is gebeurd... Waarschijnlijk?

Er was ook iets tussen ons.

Heb het een beetje verkouden.

Ik nies, ik loop.

Waar denk ik aan?

Het is begrijpelijk dat ik het over jou heb.

En over wat er is gebeurd... Waarschijnlijk?

Er was ook iets tussen ons.