To Finn, With Our Regrets - Dangers

To Finn, with our regrets

Don’t look now

No, don’t look back

A little fester, a little rot, and a grim souvenir post-dated from future haunts

Because we did

We once swam in the sea

It’s tough, I know, to believe

To conceive

But there were days we dove headfirst into waves

Days we let the sun melt the skin right from our face

Oh!

But now we’re dancing on graves

We’re dancing straight to hell

We’re singing the songs that belong to a minor scale

Days it seemed we were a bit more free to kiss with spit, to kiss goodbye what

remained of bees

When the edge between our winter and spring didn’t always slip right by so

seamlessly

But now we’re dancing on graves

We’re dancing straight to hell

We’re singing the songs that belong to a minor scale

But now we’re dancing on graves

We’re dancing straight to hell

We’re singing the songs that belong to regretful keys and minor scales

I remember the rain, and I remember the smell of the dirt, of the pavement,

whenever it once fell

Yeah, we once dove straight into the sea

Headfirst and headstrong and hopefully

Choking on oil

Awash in the sun

With ultraviolet skin and particulate lungs

Those were the days we lived in bliss

When the places we loved weren’t yet the places we missed

And we never cried

We felt no pain

And we danced all night under acid rain

And we never cried

We felt no pain

We doused your parents in that cheap champagne

And we went dancing on graves

We danced straight to hell

We went dancing on graves, for days, 'til we had danced ourselves into that soil

And the songs we all sang… And the toasts we raised…

As the sun set that day on our naiveté

As if the damage wasn’t already done

Like all that mattered was the truest love

Aan Finn, met onze spijt

Kijk nu niet

Nee, niet achterom kijken

Een beetje etter, een beetje rot en een grimmig souvenir daterend uit toekomstige trefpunten

Omdat we dat deden

We hebben ooit in de zee gezwommen

Het is moeilijk, ik weet het, om te geloven

om zwanger te worden

Maar er waren dagen dat we met onze kop in de golven doken

Dagen waarop we de zon de huid van ons gezicht laten smelten

Oh!

Maar nu dansen we op graven

We dansen regelrecht naar de hel

We zingen de liedjes die bij een mineurtoonladder horen

De dagen dat het leek dat we een beetje meer vrij waren om te kussen met spuug, om afscheid te nemen van wat

overblijfsel van bijen

Toen de grens tussen onze winter en lente niet altijd even snel voorbij gleed dus

naadloos

Maar nu dansen we op graven

We dansen regelrecht naar de hel

We zingen de liedjes die bij een mineurtoonladder horen

Maar nu dansen we op graven

We dansen regelrecht naar de hel

We zingen de liedjes die bij spijtige toonsoorten en mineurtoonladders horen

Ik herinner me de regen, en ik herinner me de geur van het vuil, van de stoep,

wanneer het ooit is gevallen

Ja, we zijn ooit rechtstreeks de zee in gedoken

Eigenzinnig en eigenzinnig en hopelijk

Verstikking in olie

Overspoeld in de zon

Met ultraviolette huid en deeltjeslongen

Dat waren de dagen dat we in gelukzaligheid leefden

Toen de plaatsen waar we van hielden nog niet de plaatsen waren die we hadden gemist

En we hebben nooit gehuild

We voelden geen pijn

En we dansten de hele nacht onder zure regen

En we hebben nooit gehuild

We voelden geen pijn

We hebben je ouders overgoten met die goedkope champagne

En we gingen dansen op graven

We dansten regelrecht naar de hel

We gingen dagenlang dansen op graven, totdat we onszelf in die grond hadden gedanst

En de liedjes die we allemaal zongen... En de toast die we uitbrachten...

Terwijl de zon die dag onderging op onze naïviteit

Alsof het kwaad nog niet is geschied

Alsof het enige dat telde de ware liefde was