Cure for Cancer - Dangers

It’s all downhill

From here, old man

Auf wiedersehen

Two steps forward

Six feet underground

Standing O

Take a bow

Lab coats

Machines

And all the chemotherapy

Don’t seem

To me

An answer to these tears you long to see

So i ain’t crying no more

I’d pull out the plug

If i could muster up the love

No one wants memories of

Skid marks

Pants pissed

Jim Beam

Mary Jane

Wherefore art thou Kevorkian?

No way

Jose

It’s not for me

This life spent basking in you agony

Give me the longest walks

Prescribe for me the shortest piers

I ain’t going out like that

No way, not me, I’d rather die

And as I stood there by his bed

Bowls of Jell-O, crusts of bread

Stared straight into his eyes

And I wanted him to die

And I felt the shame

Of such, such naiveté

That someone young

That someone dumb

Someone my age

Could feel so callously

To want to piss in the fountains of youth

To dance all night on the graves of the dead

To want to tear those pink ribbons to shreds

And as he lay there in his bed

80 pounds, half dead

He said, «Bink, please hold my hand…

I don' think that you understand…

Oh, puneta, I’ve done all that I can

And I don’t want to die.»

You’re gonna die

You’re gonna die

You’re gonna

Het gaat allemaal bergafwaarts

Vanaf hier, oude man

Auf wiedersehen

Twee stappen vooruit

Zes voet onder de grond

Staand uit

Een buiging maken

Labjassen

Machines

En alle chemotherapie

Lijkt niet

Naar mij

Een antwoord op deze tranen waar je zo naar verlangt

Dus ik huil niet meer

Ik zou de stekker eruit trekken

Als ik de liefde kon opbrengen

Niemand wil herinneringen aan

Remsporen

broek pissed

Jim Beam

Mary Jane

Waarom ben je Kevorkian?

Echt niet

Jose

Het is niet voor mij

Dit leven bracht je door met je doodsangst te koesteren

Geef me de langste wandelingen

Schrijf mij de kortste pieren voor

Ik ga niet zo uit

Echt niet, ik niet, ik ga liever dood

En terwijl ik daar bij zijn bed stond

Kommetjes Jell-O, korstjes brood

Staarde recht in zijn ogen

En ik wilde dat hij dood zou gaan

En ik voelde de schaamte

Van zulke naïviteit

Dat iemand jong

Dat iemand dom is

Iemand van mijn leeftijd

Kon me zo harteloos voelen

Om te willen pissen in de fonteinen van de jeugd

Om de hele nacht te dansen op de graven van de doden

Die roze linten aan flarden willen scheuren

En terwijl hij daar in zijn bed lag

80 pond, half dood

Hij zei: "Bink, houd alsjeblieft mijn hand vast...

Ik denk niet dat je begrijpt...

Oh, puneta, ik heb alles gedaan wat ik kan

En ik wil niet doodgaan.»

Jij gaat dood

Jij gaat dood

Je gaat