So Much For Everyone - Dan Mangan

As much as i’d like to go To places i’ve never known,

Scared shitless to leave home,

And i don’t want to go alone.

I miss the rewarding gaze

Of a friend from my younger days,

Didn’t mind 'bout my selfish ways,

As he died i was miles away.

I hope he remembers how,

As i do when i look back now,

Though he’d bark at the slightest sound,

Would not bite for he knew not how.

And sometimes it’s more than clear,

When morning comes early here,

And i know that the day is near,

Wasted days make for wasted years.

Now i’m vicious with appetite,

Sobering half a mind,

Dripping with stolen wine,

Awoken by something i dreamt.

Harboured by everything i have been witnessing.

Postcards and daydreaming

Get less embarrassing.

After the day is done,

I will be on the run —

So much for everyone, so much for everyone.

The showdown is endless here,

Under the burning sun.

As eyes roll toward me now,

I will drop my gun.

Hoe graag ik ook naar plaatsen zou gaan die ik nooit heb gekend,

Doodsbang om het huis te verlaten,

En ik wil niet alleen gaan.

Ik mis de belonende blik

Van een vriend uit mijn jonge dagen,

Ik vond het niet erg over mijn egoïstische manieren,

Toen hij stierf, was ik mijlenver weg.

Ik hoop dat hij zich herinnert hoe,

Zoals ik doe als ik nu terugkijk,

Hoewel hij zou blaffen bij het minste geluid,

Zou niet bijten, want hij wist niet hoe.

En soms is het meer dan duidelijk,

Als de ochtend hier vroeg aanbreekt,

En ik weet dat de dag nabij is,

Verspilde dagen zorgen voor verspilde jaren.

Nu ben ik gemeen met eetlust,

Een halve geest ontnuchterend,

Druipend van gestolen wijn,

Gewekt door iets dat ik heb gedroomd.

Gekoesterd door alles waar ik getuige van ben geweest.

Ansichtkaarten en dagdromen

Word minder gênant.

Nadat de dag voorbij is,

Ik zal op de vlucht zijn —

Zoveel voor iedereen, zoveel voor iedereen.

De confrontatie is hier eindeloos,

Onder de brandende zon.

Terwijl de ogen nu naar me toe rollen,

Ik laat mijn pistool vallen.