Ganz allein - D-Bo, Aisha

Schatten die mich streifen, über mir ein Licht

Weiße Gestalten um mich rum, hör wie eine sehr laut spricht

Hektik in Slowmotion, höre nur verzerrte Töne

Vergesse mein Zuhause, wonach ich mich jetzt sehne

Ist das licht dann endlich ruhe, in meiner Nähe zuviel Lärm

Tränen auf meinem Körper, sie versuchen mich zu wärmen

Ich kann kaum etwas erkennen, außer zwei bekannte Augen

Denn sie blicken tief in meine, scheinen nicht an mich zu glauben

Kalter Wind in meinem Nacken, merkt den keiner das ich Friere

Bin alleine und ich spüre, diesen Kampf den ich verliere

Überlege was passierte, warum es mir so schlecht geht

Erinnere mich wie jemand meiner Freundin ins Gesicht schlägt

Eine Gruppe, ich lauf hin, schlage zu ohne zu denken

Ein Filmriss

Seh' mich nur noch schmerzverzerrt zu Boden sinken

Blut an meiner Hand, keine Ahnung ob das von mir ist

Der Atem meiner Freundin, keine Ahnung ob sie hier ist

Der letzte Gang, der letzte Schritt

Der letzte Schmerz, das letzte Glück

Teilst du nicht, du gehst in dich

Und bist ganz alleine

Ich kann irgendwie nicht schlucken, mir geht es über krass beschissen

Wie geht’s wohl meinem Mädel, würde es wirklich gerne wissen

Sehe tausend fremde Geräte die Gestalten zu mir hohlen

Höre Schreie um mich rum, es wurde irgendwas befohlen

Dann Ruhe, endlich Ruhe, trotz der Hektik um mich rum

Die Gestalten werden leiser, letztendlich sind sie stumm

Die Welt ein Karussell, es verschwimmt mehr und mehr

Lippen auf meiner Stirn sagen Ich liebe dich sosehr

Keine Antwort, möchte sprechen, keine Kraft die ich noch finde

Die Gedanken wie ein Nebel, aufgeweht durch zarte Winde

Hände auf dem Brustkorb, ein versuch mich noch zu retten

Es wird Dunkel um mich rum, bin gefesselt wie in ketten

Strom in meinem Herzen, meine Seele sagt: «Good Bye»

Ich betrachte mich von außen, Engel winken mich herbei

Lebe wohl liebe Welt, brauchst dich nicht um mich zu sorgen

Mir geht es gut, man wird sich sehen, wer weiß vielleicht schon morgen

Schaduwen die me raken, een licht boven me

Witte figuren om me heen, hoor er een heel hard praten

Hectisch in slow motion, hoor alleen vervormde geluiden

Vergeet mijn huis waar ik nu naar verlang

Als het licht eindelijk stil is, te veel lawaai om me heen

Tranen op mijn lichaam, ze proberen me te verwarmen

Ik kan nauwelijks iets zien behalve twee bekende ogen

Omdat ze diep in de mijne kijken, lijken ze niet in mij te geloven

Koude wind in mijn nek, niemand merkt dat ik het vries

Ik ben alleen en ik voel dit gevecht dat ik aan het verliezen ben

Denk aan wat er is gebeurd, waarom ik me zo slecht voel

Weet je nog dat iemand mijn vriendin in het gezicht sloeg

Een groep, ik ren, raak zonder na te denken

Een filmpauze

Zie me gewoon op de grond zinken, vervormd van pijn

Bloed aan mijn hand, geen idee of dat van mij is

De adem van mijn vriendin, weet niet of ze hier is

De laatste stap, de laatste stap

De laatste pijn, het laatste geluk

Als je niet deelt, ga je naar jezelf

En je bent helemaal alleen

Op de een of andere manier kan ik niet slikken, ik voel me zo waardeloos

Hoe gaat het met mijn meisje, ik zou graag willen weten

Ik zie duizend buitenlandse apparaten die mij vormen brengen

Ik hoor geschreeuw om me heen, er is iets besteld

Dan rust, eindelijk rust, ondanks de drukte om me heen

De figuren worden stiller, eindelijk zijn ze stil

De wereld is een carrousel, het wordt steeds vager

Lippen op mijn voorhoofd zeggen dat ik zoveel van je hou

Geen antwoord, wil spreken, geen kracht kan ik nog vinden

Gedachten als een mist, opgeblazen door zachte wind

Handen op de borst, nog een poging om me te redden

Het wordt donker om me heen, ik ben vastgebonden als in kettingen

Elektriciteit in mijn hart, mijn ziel zegt: "Tot ziens"

Ik kijk naar mezelf van buitenaf, engelen wenken me

Vaarwel lieve wereld, maak je geen zorgen om mij

Ik ben in orde, we zien elkaar, wie weet misschien morgen