Fado Do Cansaço - Cuca Roseta

De tanta vida que prendo

Sobram palavras sem ideias

Eu já não me compreendo

Neste emaranhar de teias

É como um nó na garganta

Que prende a respiração

Poeira que se levanta

Ai, dentro do meu coração

Sê como, sê como o vento

Liberta, solta

Sê como o vento

A libertar o teu pensamento

Vê com o olhar

Liberta, solta

Vê com o olhar

Mais profundo, mais singular

Com toda a essência que prendo

Surgem mais e mais porquês

É uma agitação cá dentro

Desejo, saudades, talvez

Cansaço sobre cansaço

Sufoco sombrio

À beira do meu colapso

Descanso, paro, adio

Sê como, sê como o vento

Liberta, solta

Sê como o vento

A libertar o teu pensamento

Vê com o olhar

Liberta, solta

Vê com o olhar

Mais profundo, mais singular

Vê com o olhar

Liberta, solta

Vê com o olhar

Mais profundo, mais singular

Van zoveel leven dat ik vasthoud

Woorden achtergelaten zonder ideeën

Ik begrijp mezelf niet meer

In deze wirwar van webben

Het is als een knoop in de keel

Dat houdt de adem in

Stof dat opstijgt

Oh, in mijn hart

Wees als, wees als de wind

loslaten, loslaten

wees als de wind

Je gedachten bevrijden

Zien met de look

loslaten, loslaten

Zien met de look

Dieper, meer uniek

Met alle essentie die ik bezit

Steeds meer redenen komen naar voren

Het is een drukte van binnen

Ik wens, juffrouw, misschien

vermoeidheid over vermoeidheid

sombere verstikking

Op de rand van mijn ineenstorting

Rust, stop, tot ziens

Wees als, wees als de wind

loslaten, loslaten

wees als de wind

Je gedachten bevrijden

Zien met de look

loslaten, loslaten

Zien met de look

Dieper, meer uniek

Zien met de look

loslaten, loslaten

Zien met de look

Dieper, meer uniek