Eyes of the Forest Gloom - Crystal Eyes

And so the story began with me falling

Into a dream where the forest were calling

Closer and closer the twilight was dragging

Me down to the unknown

So here I am all alone in the tree land

Feeling the wind of my fate close at hand

Creatures of the night begins to take form

I’m surrounded now

Pre Chorus:

I don’t know how it all began

I can’t remember anything

Yesterday’s forever gone

I am trapped in a place beyond time

And the moon is shining bright over the forest

And the creatures of the night won’t let me rest

Beyond reality — for no one to see

Dark is the dream — no one hears my scream

I can’t stand those staring eyes

Eyes of the forest gloom

Eyes of the forest gloom

Predator eyes that watch me intensely

Their gaze from the shadows are burning me slowly

Hunted I search for my way through the dreamscape

And it feels so real

Will I survive?

I have to wake up

But deep inside I know that I’m trapped

Lost in a dream that’s no longer a dream

My life is flashing by

Pre Chorus:

Bridge:

Silver moonbeams light my way with their glow

Yet, gnarled trees rip my skin as I go

Deeper down into the ominous gloom

I’m afraid this path is leading to my doom

Solo: Nyberg, Dahl

Pre Chorus:

And so the story ends with me dying

En zo begon het verhaal toen ik viel

In een droom waar het bos riep

Dichter en dichter sleepte de schemering

Ik tot het onbekende

Dus hier ben ik helemaal alleen in het boomland

De wind van mijn lot dichtbij voelen

De wezens van de nacht beginnen vorm aan te nemen

Ik ben nu omsingeld

Pre refrein:

Ik weet niet hoe het allemaal begon

Ik kan me niets herinneren

Gisteren is voor altijd voorbij

Ik zit vast op een plek buiten de tijd

En de maan schijnt helder over het bos

En de wezens van de nacht laten me niet rusten

Voorbij de realiteit — voor niemand om te zien

Donker is de droom - niemand hoort mijn schreeuw

Ik kan niet tegen die starende ogen

Ogen van het bos somberheid

Ogen van het bos somberheid

Roofdierogen die me intens aankijken

Hun blik vanuit de schaduwen brandt me langzaam

Gejaagd zoek ik mijn weg door het droomlandschap

En het voelt zo echt

Zal ik het overleven?

Ik moet opstaan

Maar diep van binnen weet ik dat ik gevangen zit

Verdwaald in een droom die geen droom meer is

Mijn leven flitst voorbij

Pre refrein:

Brug:

Zilveren manestralen verlichten mijn weg met hun gloed

Toch scheuren knoestige bomen mijn huid terwijl ik ga

Dieper in de onheilspellende duisternis

Ik ben bang dat dit pad naar mijn ondergang leidt

Solo: Nyberg, Dahl

Pre refrein:

En zo eindigt het verhaal met mijn dood