Untitled #2 - Cruel Tie

I'll turn 24 in two weeks

and why am I afraid to live?

I still worry about the future and about the aging of my brain

how to learn to exist in the present?

how to not think about anything?

how to stop counting time and just live a simple life?

I hate November

I hate November

I hate its guts

I hate November

but it doesn't hate me

I've lived through the first chapter of my life

now I often think about the afterlife

or if anything makes sense

soon we'll have to move and abandon our first language

will we miss our hometown adventures?

I'm sure yeah

it's hard to write heartwarming songs in English for Russian people

I pass my tongue through the eye of a needle

and try to break the wall down

but it's impossible

that's why we're all gonna leave our hometown

I hate relocation

I hate adaptation

with all my heart

I hate the situation we're in

Over twee weken word ik 24

en waarom ben ik bang om te leven?

Ik maak me nog steeds zorgen over de toekomst en over de veroudering van mijn hersenen

hoe te leren bestaan ​​in het heden?

hoe kan je nergens aan denken?

hoe stop je met het tellen van de tijd en leef je gewoon een eenvoudig leven?

Ik haat november

Ik haat november

Ik haat zijn lef

Ik haat november

maar het haat me niet

Ik heb het eerste hoofdstuk van mijn leven meegemaakt

nu denk ik vaak aan het hiernamaals

of als er iets zinvol is

binnenkort zullen we moeten verhuizen en onze eerste taal moeten opgeven

zullen we onze geboortestadavonturen missen?

ik weet het zeker ja

het is moeilijk om hartverwarmende liedjes in het Engels te schrijven voor Russische mensen

Ik steek mijn tong door het oog van een naald

en probeer de muur af te breken

maar het is onmogelijk

daarom gaan we allemaal onze geboorteplaats verlaten

Ik haat verhuizen

Ik haat aanpassing

met heel mijn hart

Ik haat de situatie waarin we ons bevinden