Regime Artificiale - Cripple Bastards

Nei tuoi distacchi sconfina la morale

Scorre a toni sommessi su un linguaggio neutrale quel che hai da offrirmi

Il profilo di un perdente che galleggia

A rilento nella sua pozza di niente.

niente

Negli interni concentrici di un tessuto

Sempre uguale sensazioni intermittenti da regime artificiale

In quell’ottica da prostrato che appiattisce

La gente corsie parallele per chi annuisce e non sente

Residui di sclerosi, omologati annientarsi sempre senza un perché

Nel completare i tuoi intrattenimenti

Mi immergo tra le schiere del terziario più scadente

E assumo un contegno formale per capire

In fondo com'è provo a fingermi depresso per simulare

Chi dentro non c'è a darmi un’aria intimista per sentirmi parte di te.

Anche se non ho bisogno di ricordi da immagazzinare sfoghi blandi altrui

Frasi fatte da contemplare

Costruiti per l’assenza, per i «va bene così - è andata»

Per transitare senza guardarsi intorno

Per annientarsi sempre senza un perché

.mentre brucio gli anni proiettato verso la mancanza di attenzioni

Per assicurarmi una camera mortuaria estranea a convenevoli

Occhiate sterili, riguardi per clima e giochi di luce

Brucio gli anni per poter essere depositato

Nei tuoi distacchi sconfina la morale

Scorre a toni sommessi su un linguaggio

Neutrale derivato ancestrale di famiglie sottomesse

Che proliferano senza un perché… proliferano senza un perché

In jullie detachementen grenst moraliteit aan

Wat je me te bieden hebt, stroomt in gedempte tonen op neutrale taal

Het profiel van een zwevende verliezer

Langzaam in zijn plas van niets.

niets

In het concentrische interieur van een stof

Altijd dezelfde intermitterende sensaties van een kunstmatig regime

Vanuit een prostaatperspectief dat afvlakt

Mensen parallelle rijstroken voor degenen die knikken en niet horen

Residuen van sclerose, goedgekeurd, vernietigen altijd zonder reden

Bij het voltooien van uw entertainment

Ik dompel me onder in de rangen van de armste dienstensector

En ik neem een ​​formele houding aan om het te begrijpen

Immers, zoals het is, probeer ik te doen alsof ik depressief ben om te simuleren

Wie is er niet binnen om mij een intieme sfeer te geven om een ​​deel van jou te voelen.

Hoewel ik geen herinneringen nodig heb om de milde uitbarstingen van andere mensen op te slaan

Zinnen gemaakt om over na te denken

Gebouwd voor afwezigheid, voor "het is oké - het is weg"

Passeren zonder rond te kijken

Om altijd te vernietigen zonder reden

.terwijl ik de jaren verbrand die worden geprojecteerd op het gebrek aan aandacht

Om mij een mortuarium te verzekeren dat vrij is van beleefdheden

Steriele blikken, zorgen om het klimaat en lichtspel

Ik verbrand de jaren om gedeponeerd te kunnen worden

In jullie detachementen grenst moraliteit aan

Het stroomt in gedempte tonen over een taal

Neutrale voorouderlijke afgeleide van onderdanige families

Die zich verspreiden zonder een waarom ... zich verspreiden zonder een waarom