Narcolessia emotiva - Cripple Bastards

È un rituale sofferto

Frasi incollate dal vissuto altrui

Quel che hai scelto di esporre al mondo

Per celebrare ciò che non sarai mai

Così muore il talento

La qualità della persona che hai perso

Nell’urgenza di un altro commento

A un numero di consensi aumentati

Derivato da sangue sbiadito

Che opinioni non ne ha mai forgiate

Una progenie di aborti dissociati

Ti osservo, ci passiamo attraverso

Sei già altrove a metà risposta, ci passiamo attraverso

Selezioni discorsi ma non sei in grado di fissarli

Mi chiedo quanta autostima sia stata in grado

Di infonderti la fogna che ti ha rigurgitato

Quanto realizzi di essere ai margini del superfluo

Se soffri senza una finestra da cui proclamare

Ciclicamente la tua monotona perdita di impulsi

Dentro ad ogni percorso copiato

Chi ha perso e chi ci ha sempre marciato

Da quanto tempo non ti accorgi di essere fermo

Di tirare avanti solo col loro additivo

Su un dormiveglia di stimoli dettati

Così muore il talento

Di chi si trascina a circuito spento

Het is een pijnlijk ritueel

Zinnen gelijmd uit de ervaring van anderen

Wat je hebt gekozen om aan de wereld tentoon te stellen

Om te vieren wat je nooit zult zijn

Zo sterft het talent

De kwaliteit van de persoon die je hebt verloren

In de urgentie van een andere opmerking

Naar een groter aantal toestemmingen

Afgeleid van vervaagd bloed

Welke meningen heeft hij nooit gesmeed?

Een nakomeling van gedissocieerde abortussen

Ik kijk naar je, we gaan er doorheen

Je bent al ergens anders in het midden van het antwoord, we nemen het door

U selecteert toespraken, maar kunt ze niet corrigeren

Ik vraag me af hoeveel zelfvertrouwen ze had

Om het riool te bezielen dat je heeft uitgebraakt

Hoeveel realiseer je je dat je op de rand van het overbodige staat

Als je lijdt zonder een raam om te verkondigen

Cyclisch je eentonige verlies van impulsen

Binnen elk gekopieerd pad

Wie heeft er verloren en wie heeft daar altijd gemarcheerd?

Hoe lang heb je niet gemerkt dat je stil bent?

Om alleen rond te komen met hun additief

Op een halve slaap van gedicteerde stimuli

Zo sterft het talent

Van degenen die zichzelf slepen met het circuit uit