Due metà in un errore - Cripple Bastards

La porta dietro

Una relazione al termine

Ogni frangente interminabile

Quando tutto inizia a ribaltarsi

Avrei voluto che fossi tu a morire

Quando la sintonia evapora nel fastidio

Progetti comuni deragliano sull’inganno

Dal punto in cui sei ora non ti sottrai

È il contrappasso per quanto hai scalato

Per raggiungere un picco di tregua

Di fronte all’incapacità di affrontare te stesso

Dal punto in cui sei ora non ti sottrai

La felicità non arriva mai tramite un altro

Risponde piangendo

Perché in te avverte

Solo più tonalità spettrali

Si muove evitandoti

Perché adesso ogni tua attenzione

Risuona come un gesto forzato

Avete deciso di stare insieme

Ma questo non include il sentirti parlare

Non vale neanche più sfoggiare quello che chiavi

Siete due zavorre ancorate che colano a fondo

Non hai più una vita

L’ha annientata lei

E forse tra non molto

La annienterà di più

Allontanandosi da te

Non hai più una vita

E non puoi immaginare

Quanto freddo faccia lì

Perché non uscirai mai

La porta dietro

Svela personalità offuscate

Involute ad organismi ospiti provvisori

Niente è più come all’inizio

Siete solo migliorati nell’escludervi a vicenda

De deur achter

Een relatie op het einde

Elk eindeloos kruispunt

Wanneer alles begint te draaien

Ik wou dat jij degene was die stierf

Wanneer de harmonie verdampt in ergernis

Veelvoorkomende projecten ontsporen door bedrog

Van waar je nu bent, ontwijk je niet

Het is de vergelding voor hoe ver je bent geklommen

Om een ​​piek van respijt te bereiken

Geconfronteerd met het onvermogen om jezelf onder ogen te zien

Van waar je nu bent, ontwijk je niet

Geluk komt nooit door een ander

Hij reageert huilend

Omdat het in jou waarschuwt

Gewoon meer spectrale tinten

Het beweegt om je te ontwijken

Omdat je nu alle aandacht hebt

Het klinkt als een geforceerd gebaar

Je hebt besloten om samen te zijn

Maar dat omvat niet het horen van je spreken

Het is niet eens meer de moeite waard om te laten zien wat je sleutels zijn

Jullie zijn twee verankerde ballast die naar de bodem zinken

Je hebt geen leven meer

Ze vernietigde het

En misschien binnenkort

Het zal haar meer vernietigen

Van je af gaan

Je hebt geen leven meer

En je kunt het je niet voorstellen

Hoe koud is het daar

Omdat je nooit de deur uit gaat

De deur achter

Onthul vage persoonlijkheden

Betrokken bij voorlopige gastheerorganismen

Niets is meer zoals het was

Je bent alleen maar beter geworden in het uitsluiten van elkaar