Schwarze Flügel - Craving

Silberschimmer dunkler Augen

Der wie Eis die Welt durchdringt

Und die Zeit gerinnt im Raume

Als ihr Blick mein Herz verschlingt

Wehend Glanz des schwarzen Goldes

Krönt mit Stolz ihr weißes Haupt

Sät das dunkelste Phantasma

Das mir meine Sinne raubt

Schwarze Flügel — oder Trugbild?

Täuscht mich hier mein Augenlicht?

War’s ein Funken Wahrheit oder

Scheu die mahnend zu mir spricht?

«Folge mir», erschallt die Stimme

«Diene mir in dieser Nacht»

Doch kein Ton aus ihrem Munde

Hat die Worte mir gebracht

Und so folge ich dem Dämon

Bar des Denkens, willenlos

In die Dunkelheit, ins Schwarze

Suche mich in ihrem Schoß

Finde doch nur die gleißend' Flamme

Die mich geißelt und verzehrt

Sich an meinem Körper weidet

Und der Seele ihn verwehrt

Und so schleiche ich als Schatten

Einer schwarzen Fantasie

Auf der Suche nach Erlösung

Durch die tiefste Agonie

Wie ein Funkenstoß voll Asche

Wehe ich durch diese Welt

Nichtmal Tod kann mich erlösen

Weil das Leben mich nicht hält

Zilveren glans van donkere ogen

Wie doordringt de wereld als ijs

En de tijd raakt op in de ruimte

Terwijl haar blik mijn hart verslindt

Wuivende glans van zwart goud

Kroont haar witte hoofd met trots

Zaait het donkerste fantasma

Dat berooft me van mijn zintuigen

Black Wings — of luchtspiegeling?

Bedrieg ik mijn gezichtsvermogen hier?

Was het een kern van waarheid of?

Verlegen dat vermanend tegen me spreekt?

"Volg mij", klinkt de stem

"Dien mij deze nacht"

Maar geen geluid uit haar mond

Bracht de woorden naar mij

En dus volg ik de demon

Naakt, zonder wil

In de duisternis, in het zwart

Vind me op haar schoot

Vind gewoon de glimmende vlam

die mij geselt en verteert

Feesten op mijn lichaam

En de ziel weigert hem

En dus sluip ik als een schaduw

Een zwarte fantasie

Op zoek naar verlossing

Door de diepste pijn

Als een uitbarsting van as

Ik blaas door deze wereld

Zelfs de dood kan me niet verlossen

Want het leven houdt me niet vast