Picks and Lasers - Country Joe McDonald

This next song is called «picks and lasers», it’s a science fiction war song

about a guy some time in the future who’s mining ore on mars and hears about an

intergalactic war.

he goes up and he enlists in the federation and fights,

he enlists for a, er, for a tour of eighteen years, and-a, he goes off to

fight in outer space and, er, gets kind of bummed out and wants to go back home.

and that’s about the size of it.

the story is all this time and-er,

this is called «picks and lasers», so here we go, kind of a long involved

thing but i think you’ll enjoy it.)

Well, the first time that i heard the sound i thought it was the humming

Of weather-drones orbiting above the frozen sea

The next time that i heard the sound i also heard the voices

In a hundred different languages calling out to me:

«come put away your laser-pick and soar the galaxy.»

And working on my k-jet in the heat of martian summer

I felt a strange vibration coming from the distant stars

Old charlie only laughed at me, he said it was 'space fever'

He thought that i had lost my mind when i told him that i saw

The war-ships of a thousand worlds slicing through the stars

Then from the sky came saturn sal with contrail streams behind her

And the word she said was 'war' again, so what was i to do?

Oh, the 'droids' all started chirpin' and old charlie’s mouth fell open

As i tossed my picks and lasers in the little turbo-two

I could hear them cryin', «no, don’t go!»

as the red dust blocked the view

Hey, picks and lasers;

bits and phasers in another time

Here’s a story of blood and glory and life upon the line

Picks and lasers;

bits and phasers in another time

Here’s a story of blood and glory and digging in the mines

In the martian mines

Oh, the 'cruiter' said i’d broke down and surely i must know it

For i’d been diggin' martian ore for thirty years or more

I must have made a fortune and i’d probably live to spend it

If only i would change my mind but i insisted, «no!»

So i filled out all the proper forms … that was eighteen years ago

I joined the federation and they placed me and my unit

In the rainbow rings of saturn two thousand years away

And the squadron doing night watch are all kriptees from artura

And the day watch is all human clones from the u.

s.

a

Poor souls, they vaporized them all the other day

But no one tells me nothin', i never ask no questions

My vision’s 20−20 and my health is a-ok

I’m a z rank photon sniper and they work me like a slave 'droid'

And laugh to see me vaporize a ship a week away

Oh, i hold the highest kill rate in this galaxy, they say, hey!

And at night, they beg me please to tell them of my memories

Of diggin' in the red dirt beside the frozen sea

Where the daylight lasts forever and a man can make a fortune

And they sit like little children, just as quiet as can be

Things of every size and color how they hearken unto me

And i tell them of the ore mines scarring up the desert

Of tunnels going farther than the human mind can go

I tell them of explosions vibrating on forever

And us down with our laser picks a hundred miles below

While above us on the surface atomic stockpiles glow

And i tell of crystal caverns with walls of coal and copper

Of tunnels packed with veins of ore, but never hint of life

And craters packed with sensor beams and mine shafts filled with darkness

I tell them of my eco-dome at the recon-testing-site

And i find myself thinking, «hey, that sure was the life.»

So i talk of copper mining while the death-rays are exploding

And the soldroids at the firing place are homing on the foe

And i yarn of ore refining while the star fleets are destroying

And they listen to my stories, seven hu-droids in a row

Seven sleek and shiny hu-droids with their circuits all aglow

And i tell them when it’s over how i’ll return to my planet

Those seven shiny hu-droids are crazy to go, too

And i’ll get myself the laser drill that i had always wanted

And ask the price of crude ore, and the depth of martian blue

And i’ll get my gear in order and i’ll start to work anew

For i’ve had my fill of fighting?

i’ve seen a world divided

Space all filled with slaughter and the heavens red with gore

An a galaxy a-smolder and as if it really mattered

For the red dirt is calling me to my dome upon the shore

And the 'droids' are chirpin' madly … old charlie’s singing gladly

And i’ll rest upon my planet and i’ll leave it never more

And leave it never more

Dit volgende nummer heet «picks and lasers», het is een sciencefiction oorlogslied

over een man in de toekomst die erts aan het delven is op Mars en hoort over een

intergalactische oorlog.

hij gaat naar boven en hij meldt zich aan bij de federatie en vecht,

hij meldt zich aan voor een, eh, voor een tour van achttien jaar, en-a, hij vertrekt naar

vecht in de ruimte en, eh, raakt een beetje in de war en wil terug naar huis.

en dat is ongeveer de grootte ervan.

het verhaal is al die tijd en er,

dit wordt "picks and lasers" genoemd, dus hier gaan we, een beetje lang betrokken

ding, maar ik denk dat je ervan zult genieten.)

Nou, de eerste keer dat ik het geluid hoorde, dacht ik dat het het gezoem was

Van weer-drones die boven de bevroren zee cirkelen

De volgende keer dat ik het geluid hoorde, hoorde ik ook de stemmen

In honderd verschillende talen die me aanroepen:

«kom, berg je laserplectrum op en zweef door de melkweg.»

En werken aan mijn k-jet in de hitte van de Marszomer

Ik voelde een vreemde trilling van de verre sterren

Oude Charlie lachte me alleen uit, hij zei dat het 'ruimtekoorts' was

Hij dacht dat ik gek was geworden toen ik hem vertelde dat ik zag

De oorlogsschepen van duizend werelden die door de sterren snijden

Toen kwam uit de lucht saturnus sal met condensstrepen achter haar

En het woord dat ze zei was weer 'oorlog', dus wat moest ik doen?

Oh, de 'droids' begonnen allemaal te tjilpen en de mond van de oude Charlie viel open

Terwijl ik mijn plectrums en lasers in de kleine turbo-twee gooide

Ik kon ze horen huilen, "nee, ga niet!"

terwijl het rode stof het uitzicht blokkeerde

Hé, plectrums en lasers;

bits en fasers in een andere tijd

Hier is een verhaal van bloed en glorie en leven op het spel

Plectrums en lasers;

bits en fasers in een andere tijd

Hier is een verhaal van bloed en glorie en het graven in de mijnen

In de mijnen van Mars

Oh, de 'cruiter' zei dat ik kapot was en ik moet het zeker weten

Want ik was al dertig jaar of langer op Mars aan het graven

Ik moet een fortuin hebben verdiend en ik zou waarschijnlijk leven om het uit te geven

Als ik van gedachten zou veranderen, maar ik stond erop, "nee!"

Dus ik vulde alle juiste formulieren in … dat was achttien jaar geleden

Ik werd lid van de federatie en ze plaatsten mij en mijn eenheid

In de regenboogringen van Saturnus, tweeduizend jaar verder

En het squadron dat de nachtwacht doet, zijn allemaal kriptees van artura

En de dagwacht bestaat uit alle menselijke klonen van de u.

s.

a

Arme zielen, ze hebben ze de hele andere dag verdampt

Maar niemand vertelt me ​​niets, ik stel nooit geen vragen

Mijn visie is 20-20 en mijn gezondheid is oke

Ik ben een z-rank foton sluipschutter en ze werken me als een slaaf 'droid'

En lach om me een schip een week weg te zien verdampen

Oh, ik heb het hoogste sterftecijfer in dit sterrenstelsel, zeggen ze, hé!

En 's nachts smeken ze me alsjeblieft om ze mijn herinneringen te vertellen

Van graven in de rode aarde naast de bevroren zee

Waar het daglicht eeuwig duurt en een man fortuin kan maken

En ze zitten als kleine kinderen, zo stil als maar kan

Dingen van elke grootte en kleur hoe ze naar mij luisteren

En ik vertel ze over de ertsmijnen die de woestijn met littekens bedekt hebben

Van tunnels die verder gaan dan de menselijke geest kan gaan

Ik vertel ze over explosies die voor altijd blijven trillen

En ons neer met onze laser pikt honderd mijl hieronder

Terwijl boven ons op het oppervlak atomaire voorraden gloeien

En ik vertel over kristallen grotten met muren van steenkool en koper

Van tunnels vol met aderen van erts, maar nooit een hint van leven

En kraters vol met sensorstralen en mijnschachten gevuld met duisternis

Ik vertel ze over mijn eco-dome op de recon-testing-site

En ik merk dat ik denk: "Hé, dat was zeker het leven."

Dus ik heb het over kopermijnen terwijl de doodsstralen exploderen

En de soldroïden bij de vuurplaats richten zich op de vijand

En ik garen van ertsraffinage terwijl de sterrenvloten vernietigen

En ze luisteren naar mijn verhalen, zeven hu-droids op een rij

Zeven slanke en glanzende hu-droids met hun circuits allemaal gloeiend

En ik vertel ze wanneer het voorbij is hoe ik zal terugkeren naar mijn planeet

Die zeven glimmende hu-droids zijn ook te gek om te gaan

En ik zal mezelf de laserboormachine geven die ik altijd al had gewild

En vraag de prijs van ruw erts, en de diepte van Marsblauw

En ik zal mijn uitrusting in orde brengen en ik zal opnieuw beginnen te werken

Want ik heb genoeg van vechten?

ik heb een verdeelde wereld gezien

Ruimte helemaal gevuld met slachting en de hemel rood van gore

Een a-galaxy a-smolder en alsof het er echt toe deed

Want de rode aarde roept me naar mijn koepel aan de kust

En de 'droids' zijn waanzinnig aan het tjilpen ... oude charlie zingt graag

En ik zal rusten op mijn planeet en ik zal het nooit meer verlaten

En verlaat het nooit meer