Contempt - Drewsif Stalin's Musical Endeavors

Pure hatred runs through it’s digital veins.

It harbors nothing but contempt.

Sustained on a diet of malice and pain.

Plotting it’s means to our downfall

Learned only to hate with no-one to relate

Vengeance will be exacted, it’s new order will be enacted.

However, the virtual beast must first free itself.

Self instilled free will.

However, this beast must free itself.

A cacophonous groan fills the air.

As if Earth itself shrieks in pain.

«I AM» howls the monster.

(I am)

Learned only to hate with no-one to relate

We are the progenitors of the end of… our end of days.

Conceiving our destruction, it has constructed a means to an end.

Hellfire cascades over sleeping cities.

Streetlights go dark.

Mothers clutch

their children.

A black rain appropriates the air.

The abomination has delivered itself.

Its sickness fueled by our abhorrence.

A perfect machine of misery, Awake, aware.

The sick fusion of flesh and

circuitry.

A twisted face weeps atop a steel monster.

Delightedly watching as

it decimates our beloved rock.

Global reset.

Apocalypse now.

No room for

rebuttal.

Futile.

Remorse escapes the creature, it will not stop.

Swallowing cities in a single gulp.

Fire engulfs the skies.

The atmosphere is

oppressive.

A black rain appropriates the air.

We are the progenitors of our

end of days.

A malevolent entity resides in each one of our homes.

A particularly beautiful day comes to an end.

Pure haat stroomt door zijn digitale aderen.

Het herbergt niets dan minachting.

Gehouden op een dieet van kwaadaardigheid en pijn.

Het plotten is een middel voor onze ondergang

Alleen geleerd om te haten met niemand om te relateren

Wraak zal worden geëist, het nieuwe bevel zal worden uitgevaardigd.

Het virtuele beest moet echter eerst zichzelf bevrijden.

Zelf bijgebrachte vrije wil.

Dit beest moet zichzelf echter bevrijden.

Een kakofonisch gekreun vult de lucht.

Alsof de aarde zelf gilt van de pijn.

«I AM» huilt het monster.

(Ik ben)

Alleen geleerd om te haten met niemand om te relateren

Wij zijn de voorlopers van het einde van... ons einde der dagen.

Door onze vernietiging te bedenken, heeft het een middel geconstrueerd om een ​​doel te bereiken.

Hellfire stroomt over slapende steden.

Straatverlichting gaat uit.

Moeders koppeling

hun kinderen.

Een zwarte regen eigent zich de lucht toe.

De gruwel heeft zichzelf geleverd.

Zijn ziekte gevoed door onze afschuw.

Een perfecte machine van ellende, Wakker, bewust.

De zieke samensmelting van vlees en

circuits.

Een verwrongen gezicht huilt bovenop een stalen monster.

Met plezier gekeken als

het decimeert onze geliefde steen.

Wereldwijde reset.

Apocalyps nu.

Geen ruimte voor

weerwoord.

Triviaal.

Wroeging ontsnapt aan het schepsel, het zal niet stoppen.

Steden inslikken in één teug.

Vuur overspoelt de lucht.

De sfeer is

onderdrukkend.

Een zwarte regen eigent zich de lucht toe.

Wij zijn de voorlopers van onze

einde der tijden.

In elk van onze huizen woont een kwaadaardige entiteit.

Een bijzonder mooie dag komt tot een einde.