Collapse - Drewsif Stalin's Musical Endeavors

My memories collapse.

As if regurgitated this circumstance presents itself again and again.

This circumstance becomes routine, monotony.

Taking from you, giving to me.

Taking from you giving to me, the cycle repeats.

Swallow the sea.

Digest the earth.

Everything you see marked as yours.

Every recollection I’ve marked with red.

I sift through attempting to find a time devoid of you.

Your facade does not shield my mind’s eye from your actions.

Swallow the sea, digest the earth.

Everything you see marked as yours.

My memories collapse.

So fucking collapse.

Mijn herinneringen storten in.

Alsof deze omstandigheid zich keer op keer voordoet.

Deze omstandigheid wordt routine, eentonigheid.

Van jou nemen, aan mij geven.

Van jou die aan mij geeft, herhaalt de cyclus zich.

Slik de zee in.

Verwerk de aarde.

Alles wat je ziet, is gemarkeerd als van jou.

Elke herinnering heb ik met rood gemarkeerd.

Ik doorzoek een poging om een ​​tijd zonder jou te vinden.

Uw façade beschermt mijn geestesoog niet tegen uw acties.

Slik de zee in, verteer de aarde.

Alles wat je ziet, is gemarkeerd als van jou.

Mijn herinneringen storten in.

Dus verdomde ineenstorting.