Souvenir - Color Theory

It sometimes seems

My dreamer’s dreams

Are downright laughable

I shrug my shoulders to the world

Questioning my every syllable

You always understand

And take my hand so naturally

When I don’t trust myself

Still you believe in me

When every faith

Has been replaced by objectivity

By my own hands

My best laid plans

Amount to nothing more than vanity

You lift me off the ground

And turn around the tragedy

When I cry at your feet

Still you believe in me

This is a souvenir

Of a time-honored pact

Acknowledgment of

Every self-denying act

A memento of what it means to be

Two as one

I always will believe in you

And you’ll believe in me

Het lijkt soms

De dromen van mijn dromer

Zijn ronduit lachwekkend

Ik haal mijn schouders op naar de wereld

Elke lettergreep in twijfel trekken

Je begrijpt het altijd

En pak mijn hand zo natuurlijk

Als ik mezelf niet vertrouw

Toch geloof je in mij

Wanneer elk geloof

Is vervangen door objectiviteit

Door mijn eigen handen

Mijn beste plannen

Bedrag op niets meer dan ijdelheid

Je tilt me ​​van de grond

En draai de tragedie om

Als ik aan je voeten huil

Toch geloof je in mij

Dit is een souvenir

Van een aloude pact

Erkenning van

Elke zelfverloochenende daad

Een aandenken aan wat het betekent om te zijn

Twee als één

Ik zal altijd in je geloven

En je zult in mij geloven