No Acceptance - Climates, Lock & Key

No one ever had a dream around here

Now I’m somewhere between defeat and fear

And anywhere but comfort and contentment

Friendships have grown cold

Upon the trust that once shone gold

There is nothing for me at home anymore

I’ve been searching for satisfaction

And a feeling too far to capture

It’s in my blood I should feel this way

My family tree, the leaves of legacy run trough me

Passed down passion, give me guidance

Ignite my pride inside my troubled mind

Passed down passion, give me guidance

Ignite my pride inside my troubled mind

Friendships have grown cold

Upon the trust that once shone gold

There is nothing for me at home anymore

I’ve been searching for satisfaction

And a feeling too far to capture

It’s in my blood I should feel this way

My family tree, the leaves of legacy run trough me

They run through me

Lack of patience he lived for the moment

The consequences of selfish decisions

He tells me we’re only human

Now I know why left and you’re forgive

You are forgiven

I’ve been searching for satisfaction

And a feeling too far to capture

It’s in my blood I should feel this way

My family tree, the leaves of legacy run trough me

Niemand heeft hier ooit gedroomd

Nu ben ik ergens tussen nederlaag en angst

En overal behalve comfort en tevredenheid

Vriendschappen zijn koud geworden

Op het vertrouwen dat ooit goud scheen

Er is niets meer voor mij thuis

Ik ben op zoek geweest naar voldoening

En een gevoel dat te ver weg is om vast te leggen

Het zit me in het bloed dat ik me zo zou moeten voelen

Mijn stamboom, de bladeren van nalatenschap lopen door mij heen

Passie doorgegeven, geef me leiding

Ontsteek mijn trots in mijn onrustige geest

Passie doorgegeven, geef me leiding

Ontsteek mijn trots in mijn onrustige geest

Vriendschappen zijn koud geworden

Op het vertrouwen dat ooit goud scheen

Er is niets meer voor mij thuis

Ik ben op zoek geweest naar voldoening

En een gevoel dat te ver weg is om vast te leggen

Het zit me in het bloed dat ik me zo zou moeten voelen

Mijn stamboom, de bladeren van nalatenschap lopen door mij heen

Ze rennen door me heen

Gebrek aan geduld leefde hij voor het moment

De gevolgen van egoïstische beslissingen

Hij vertelt me ​​dat we ook maar mensen zijn

Nu weet ik waarom ik weg ben gegaan en het is je vergeven

Je bent vergeven

Ik ben op zoek geweest naar voldoening

En een gevoel dat te ver weg is om vast te leggen

Het zit me in het bloed dat ik me zo zou moeten voelen

Mijn stamboom, de bladeren van nalatenschap lopen door mij heen