Down but Not Out - Lock & Key

Cries to this world forever fall on deaf ears.

Too much time is placed in reckless hands.

Cries to the past, I remember the facts.

Down but not out.

I won’t let my fears consume me,

Living the life I was destined for.

Down but not out.

Spent a lifetime trying to fill these shoes by standards set.

But I know, there will be no regret.

I face this alone, walked the road of no return.

I faced this alone.

The angst that we feel’s never ending, it’s no use pretending.

Cause they don’t understand.

In the end it was worth it, now we are hurting.

We’ll take the upper hand.

The thoughts in my mind always haunt my life but I’m

Down but not out.

I moved on from who I was but sometimes the past I can’t outrun

Down but not out.

I just wanna be something, someone just like you.

I wanna be somewhere so I can leave these worries behind.

Just like you.

The angst that we feel’s never ending, it’s no use pretending.

Cause they don’t understand.

In the end it was worth it, now we are hurting.

We’ll take the upper hand.

Cries to this world forever fall on deaf ears.

Too much time is placed in wreckless hands

Huilen naar deze wereld zijn voor altijd aan dovemansoren gericht.

Er wordt te veel tijd in roekeloze handen gelegd.

Huilt naar het verleden, ik herinner me de feiten.

Beneden maar niet uit.

Ik laat mijn angsten me niet verteren,

Het leven leiden waarvoor ik bestemd was.

Beneden maar niet uit.

Heb een leven lang geprobeerd deze schoenen te vullen volgens de gestelde normen.

Maar ik weet het, er zal geen spijt zijn.

Ik sta hier alleen voor, liep de weg van geen terugkeer.

Ik stond hier alleen voor.

De angst die we voelen stopt nooit, het heeft geen zin om te doen alsof.

Omdat ze het niet begrijpen.

Uiteindelijk was het het waard, nu hebben we pijn.

We nemen de overhand.

De gedachten in mijn hoofd spoken altijd door mijn leven, maar ik ben

Beneden maar niet uit.

Ik ging verder met wie ik was, maar soms kan ik het verleden niet ontlopen

Beneden maar niet uit.

Ik wil gewoon iets zijn, iemand zoals jij.

Ik wil ergens zijn zodat ik deze zorgen achter me kan laten.

Net zoals jij.

De angst die we voelen stopt nooit, het heeft geen zin om te doen alsof.

Omdat ze het niet begrijpen.

Uiteindelijk was het het waard, nu hebben we pijn.

We nemen de overhand.

Huilen naar deze wereld zijn voor altijd aan dovemansoren gericht.

Er wordt te veel tijd in slordige handen gelegd