The Border - Lock & Key

Our pain, our pride.

It’s everything I hold inside.

We’ll never fall to our knees

cause I know that we tried.

Never give in, never look back.

I’ll never give in, I’ll never look back.

Time is short so make sure that it counts for something.

Who would know the things that bought us together

would tear us apart?

You aren’t the same as you used to be.

You lost your way with the art.

We are divided I have my line and you got yours.

I will never lose my way move forward and stop wars.

I know this all too well to be left alone

To cave in.

I watched from the inside out I swore I wouldn’t make it

To the end.

No I won’t.

I refuse it’s the end of my days.

I refuse.

These words, this struggle.

This life, the endless driving force.

Mean more to me than anything.

Without this we are nothing.

Without this we are nothing.

Our pain our pride.

Everything I hold inside.

No borders to hold me back.

I found that place inside myself I found myself.

You lose your way somewhere along the line.

It’s not a forgotten time.

Now you resent everything you used to be a part of.

We are divided I have my line and you got yours.

I will never lose my way move forward and stop wars.

I know this all too well to be left alone

To cave in.

I watched from the inside out I swore I wouldn’t make it

To the end.

No I won’t.

I refuse it’s the end of my days.

I refuse.

I have faith in this, I know things can change.

I won’t ever be silenced.

I’ll tear down your borders.

I see through small minds with bid mouths.

Words laced with ignorance.

Who would know the things, that brought us together.

Would be the thing to tear us apart?

Onze pijn, onze trots.

Het is alles wat ik in me heb.

We zullen nooit op onze knieën vallen

want ik weet dat we het hebben geprobeerd.

Geef nooit toe, kijk nooit achterom.

Ik zal nooit toegeven, ik zal nooit terugkijken.

De tijd is kort, dus zorg ervoor dat het ergens toe doet.

Wie zou de dingen weten die ons samen hebben gekocht

ons uit elkaar zou scheuren?

Je bent niet meer zoals je was.

Je bent de weg kwijt met de kunst.

We zijn verdeeld. Ik heb mijn lijn en jij de jouwe.

Ik zal nooit de weg kwijtraken om vooruit te komen en oorlogen te stoppen.

Ik weet dit maar al te goed om alleen gelaten te worden

Om toe te geven.

Ik keek van binnen naar buiten Ik zwoer dat ik het niet zou halen

Naar het einde.

Nee, dat doe ik niet.

Ik weiger dat het het einde van mijn dagen is.

Ik weiger.

Deze woorden, deze strijd.

Dit leven, de eindeloze drijvende kracht.

Beteken meer voor mij dan wat dan ook.

Zonder dit zijn we niets.

Zonder dit zijn we niets.

Onze pijn onze trots.

Alles wat ik in me heb.

Geen grenzen om me tegen te houden.

Ik vond die plek in mezelf, ik vond mezelf.

Je raakt ergens onderweg de weg kwijt.

Het is geen vergeten tijd.

Nu heb je een hekel aan alles waar je vroeger deel van uitmaakte.

We zijn verdeeld. Ik heb mijn lijn en jij de jouwe.

Ik zal nooit de weg kwijtraken om vooruit te komen en oorlogen te stoppen.

Ik weet dit maar al te goed om alleen gelaten te worden

Om toe te geven.

Ik keek van binnen naar buiten Ik zwoer dat ik het niet zou halen

Naar het einde.

Nee, dat doe ik niet.

Ik weiger dat het het einde van mijn dagen is.

Ik weiger.

Ik heb hier vertrouwen in, ik weet dat dingen kunnen veranderen.

Ik zal nooit het zwijgen worden opgelegd.

Ik zal je grenzen afbreken.

Ik doorzie kleine geesten met biedende monden.

Woorden doorspekt met onwetendheid.

Wie zou de dingen weten die ons samenbrachten.

Zou het iets zijn om ons uit elkaar te scheuren?