Spari Di Parole - Clementino, Ensi, Francesco Paura

Ogni tanto ti fermi a pensare che non puoi volare in alto senza conoscere il

buio

Si ci sono stato

Poi vedevo tutto ombrato, un suono esagerato

Dopo che mi sono ripreso leso come il nero gremo peso

La città che sta cadendo a pezzi

Gli steccati che si staccano da terra per lo scarico di merci

Ed andare via da qui, lontano tra pregi e difetti

Con al cuore al flow.

repellente per insetti

Faccio un altro passo, un brindisi al futuro

Puoi sperare di volare in alto senza buio

Sti pensieri che adesso non metto più al sicuro

Come spari di parole che bucano il muro

Fuori dallo stadio, fin quaggiù nella vera campagna

Chi entra in un armadio come «Cronache di Narnia»

I cecchini adesso puntano dall’alto

Polizia spara, gente in gara, Revolution: Che Guevara!

Sti ragazzi senza prassi che schiacciano i sassi

Poi da un giorno all’altro già vedi i colpi che incassi

Camminiamo insieme per le strade di quartiere

Tutto intorno resta cenere e fuoco sotto il cantiere

Datemi del diesel, fuoco per le vostre camicie

La scossa, eruzione, Big Bang

Kalash, microfoni che sparano nel vento

Votiamo il «Grande Fratello» ma non chi sale al Parlamento

Una macchina viaggia più del dovuto, chi mi segue mette il fiato addosso

«Musica resta il mio scudo!»

Neanche il tempo di uno sputo, ma sti bastardi non ti fanno sorridere manco più

per un minuto

Precisione millimetrica, un’aquila del deserto non si replica

Barre in metrica, poesia d’acciaio

Ogni parola è un proiettile che trapassa il cranio

Ne ho scritto un paio per i miei ancora in queste strade

E per amore almeno un altro paio.

di tonnellate

Tra chi parla con Siri e con la coscienza tace

Fammi una foto mentre mi uccidi che metto un «mi piace»

Ispirato dalle domande come i veri artisti, pessimisti

Infatti rendo meglio sugli accordi tristi

Perchè sto mondo è indifferente

E se ti strappa un sorriso te lo strappa letteralmente

Guarda che cos'è successo a questa gente.

e tu ti meravigli?!

Sembrano sedicenni ma sono in età da figli

Non cercare di capirmi, non rifletterci

Nel nuovo merchandising c'è il giubbotto anti-proiettili

Chiudo casa e scendo in strada, qui c'è l’Intifada

Hai troppe rate arretrate frate, quindi paga!

Bustine girano come i palloni del Tiki-Taka

E ragazzini spacciano pallini da una grata

Ti sono grato Dio per avermi dato il mio intuito

Però dove sto le idee si intrecciano tipo i «Noodles»

Tra i motocicli che qui sfrecciano stai nudo e crudo

Col suono di una Glock come cocktail di benvenuto!

Tra brane al cardiopalma: Brian De Palma

La mia gente brama un po' di calma

Mica a bailar la Bamba!

Scalda tipo dinamo, teste cadono alla Domino

Troppi mostri e zombie che ci invadono alla Dylan Dog

Alla fine sto disconnesso dal mio Nokia

Perchè tu, lo so, stai messo tipo Povia

Poca saliva post-Sativa

Cristallo in questa selva oscura

Ma con il metallo come Sepoltura

Af en toe stop je om te denken dat je niet hoog kunt vliegen zonder de

donker

Ja ik ben er geweest

Toen zag ik alles overschaduwd, een overdreven geluid

Nadat ik gewond was geraakt, zoals het zwarte zware gewicht

De stad die uit elkaar valt

De hekken die van de grond komen voor het lossen van goederen

En ga weg van hier, ver tussen sterke en zwakke punten

Met stroom in het hart.

insectenwerend middel

Ik zet weer een stap, een toast op de toekomst

Je kunt hopen hoog te vliegen zonder donker

Sti gedachten die ik nu niet meer in veiligheid breng

Zoals foto's van woorden die de muur doorboren

Uit het stadion, hier op het echte platteland

Wie komt er in een kast als "Chronicles of Narnia"

Snipers richten nu van bovenaf

Politie schiet, mensen in de race, Revolution: Che Guevara!

Sti-jongens zonder oefening die de stenen verpletteren

Dan zie je van dag tot dag al de foto's die je maakt

We lopen samen door de buurtstraten

Rondom blijft as en vuur onder de bouwplaats

Geef me wat diesel, vuur voor je shirts

De schok, uitbarsting, oerknal

Kalash, microfoons die in de wind schieten

We stemmen op "Big Brother", maar niet op degenen die naar het Parlement gaan

Een auto reist meer dan zou moeten, degenen die mij volgen zijn adembenemend

"Muziek blijft mijn schild!"

Zelfs geen tijd om te spugen, maar deze klootzakken laten je niet eens meer lachen

voor een minuut

Millimeterprecisie, een woestijnadelaar repliceert niet

Metrische staven, stalen poëzie

Elk woord is een kogel die de schedel doorboort

Ik schreef een paar voor mijn nog steeds in deze straten

En voor de liefde nog minstens een paar.

ton

Onder degenen die met Siri praten en met een geweten zijn stil

Maak een foto van mij terwijl je me vermoordt dat ik een "like" plaats

Geïnspireerd door vragen als echte artiesten, pessimisten

Sterker nog, ik doe het beter op droevige akkoorden

Waarom deze wereld onverschillig is

En als het je een glimlach bezorgt, scheurt het het letterlijk weg

Kijk wat er met deze mensen is gebeurd.

en je bent verrast?!

Ze zien er zestien uit maar zijn van kinderlijke leeftijd

Probeer me niet te begrijpen, denk er niet over na

In de nieuwe merchandising zit het kogelwerende vest

Ik sluit het huis en ga de straat op, hier is de Intifada

Je hebt te veel achterstanden monnik, dus betalen!

Sachets draaien als Tiki-Taka-ballonnen

En kinderen trappen pellets van een rooster

Ik ben God dankbaar voor het geven van mijn inzicht

Maar waar ik ben, verstrengelen de ideeën zich zoals de "Noodles"

Tussen de motoren die hier rondscharrelen, ben je naakt en rauw

Met het geluid van een Glock als welkomstcocktail!

Onder bloedstollende branen: Brian De Palma

Mijn mensen snakken naar wat rust

Geen bailar la Bamba!

Dynamo-achtige kachels, hoofden vallen als Domino's

Te veel monsters en zombies die ons binnenvallen zoals Dylan Dog

Uiteindelijk word ik losgekoppeld van mijn Nokia

Omdat jij, ik weet het, bent als Povia

Weinig speeksel na sativa

Kristal in dit donkere bos

Maar met metaal als begrafenis