Will 'O the Wisp - Christopher Tin

Among the sighs of stirring leaves,

The cloak of evening stillness shed,

A phantom light that turns and weaves

Descends upon the path ahead.

And all my faith resides

In that distant flame.

My joy, my grief, my life

Is a spirit’s game.

With one whisper, you draw me

Into the dark of night.

And I know

That I’ve lost my passage home.

But one breath, and I’m falling

Into your light,

And I find myself alone.

Now with each dream of breaking free,

I feel it vanish like a wave.

But every tide will reach the sea,

And every sorrow find its grave.

So I can’t help but come

When you call my name.

My hope, my fears, are one

In your spirit game.

With one whisper, you draw me

Into the dark of night.

And I know

That I’ve lost my passage home.

But one breath, and I’m falling

Into your light,

And I find myself alone.

This soul of changing fire —

O, seer of whole desire,

I long to know what you know.

Into the deepest hollow

Or over the mounts to follow,

I’ll go wherever you go.

With one whisper, you draw me

Into the dark of night.

And I know

That I’ve lost my passage home.

But one breath, and I’m falling

Into your light,

And I find myself alone

Onder de zuchten van roerende bladeren,

De mantel van de avondstilte wierp,

Een spooklicht dat draait en weeft

Daalt af op het pad dat voor u ligt.

En al mijn geloof woont

In die verre vlam.

Mijn vreugde, mijn verdriet, mijn leven

Is een geestenspel.

Met één fluistering trek je me aan

In het donker van de nacht.

En ik weet

Dat ik mijn doorgang naar huis ben kwijtgeraakt.

Maar één ademteug, en ik val

In jouw licht,

En ik ben alleen.

Nu met elke droom om los te komen,

Ik voel het verdwijnen als een golf.

Maar elk getij zal de zee bereiken,

En elk verdriet vindt zijn graf.

Dus ik kan niet anders dan komen

Als je mijn naam roept.

Mijn hoop, mijn angsten zijn één

In je geestenspel.

Met één fluistering trek je me aan

In het donker van de nacht.

En ik weet

Dat ik mijn doorgang naar huis ben kwijtgeraakt.

Maar één ademteug, en ik val

In jouw licht,

En ik ben alleen.

Deze ziel van veranderend vuur -

O, ziener van het hele verlangen,

Ik wil graag weten wat jij weet.

In de diepste holte

Of over de bergen om te volgen,

Ik ga waar je ook gaat.

Met één fluistering trek je me aan

In het donker van de nacht.

En ik weet

Dat ik mijn doorgang naar huis ben kwijtgeraakt.

Maar één ademteug, en ik val

In jouw licht,

En ik vind mezelf alleen