Mère tu es la seule - Christophe

Ils sont tous là, il n’en manque pas un

Pour m’accuser d’avoir eu tout, puis rien

Pour être un homme, il faut, sur le chemin

De la chance, pas d’chance !

Mère, tu es la seule

Qui ne peut m’abandonner

Mère, tu es la seule

Qui peut tout, tout pardonner

Vous m’accusez, mais j’accuse à mon tour

Que reste-t-il du beau temps des amours?

D’autres avant moi se sont quittés un jour

Amours mortes, bien mortes

Mère, tu es la seule

Qui ne peut m’abandonner

Mère, tu es la seule

Qui peut tout, tout pardonner

Aucun de vous ne s’est jamais trompé

Vous avez l’droit, bien sûr, de m’accuser

On me condamne au silence à jamais

Mais j’explose et j’ose !

Mère, tu es la seule

Qui ne peut m’abandonner

Mère, mère, tu es la seule

Qui peut tout, tout, tout pardonner

Mère, mère, tu es la seule

Qui peut tout, tout, tout

Ze zijn er allemaal, er ontbreekt er niet één

Om mij ervan te beschuldigen dat ik alles heb, dan niets

Om een ​​man te zijn, moet je onderweg zijn

Geluk, pech!

Moeder, jij bent de enige

Wie kan mij niet in de steek

Moeder, jij bent de enige

Wie kan alles vergeven, alles vergeven

Jij beschuldigt mij, maar ik beschuldig op mijn beurt

Wat blijft er over van de mooie tijd van de liefde?

Anderen voor mij gingen op een dag uit elkaar

Dode liefdes, heel dood

Moeder, jij bent de enige

Wie kan mij niet in de steek

Moeder, jij bent de enige

Wie kan alles vergeven, alles vergeven

Niemand van jullie was ooit fout

Je hebt natuurlijk het recht om mij te beschuldigen

Ik ben gedoemd om voor altijd te zwijgen

Maar ik explodeer en ik durf!

Moeder, jij bent de enige

Wie kan mij niet in de steek

Moeder, moeder, jij bent de enige

Wie kan alles, alles, alles vergeven

Moeder, moeder, jij bent de enige

Wie kan alles, alles, alles