Les tabourets du bar - Christophe

Seul, seul dans la nuit qui ne dit rien

Les tabourets du bar me regardent

Et mon piano bleu sourit

Seul, seul dans la nuit qui ne dit rien

Le vieux garçon chinois me sourit

Et mon piano bleu s’ennuie

Vous, les ladies un peu bizarres

Vous, les danseurs en habit noir

Je vous ai fait valser ce soir

Moi, le pianiste du bar

Pour vous, je n’ai pas un regard

Valentino des grands boulevards

Qui venez briller là, pour un soir

Mes mains blanches vous caressent, lady

Sur mon piano, elles me sourient

Je vous ai fait pleurer ce soir

Moi, le pianiste du bar

Quand je vous accorde un regard

Vous, les déesses en satin noir

Vous rougissez sous votre fard

Sur mon piano bleu endormi

Mes doigts dansent sur un tango d’ennui

A quoi rêvez-vous donc, lady

Assise au tabouret du bar?

Les verres se vident sans espoir

Sur un dernier tango sans vie

Seul, le garçon chinois me sourit

Alleen, alleen in de nacht die niets zegt

De barkrukken kijken me aan

En mijn blauwe piano lacht

Alleen, alleen in de nacht die niets zegt

De Chinese oude jongen lacht naar me

En mijn blauwe piano verveelt zich

Jullie rare dames

Jullie dansers in zwarte kleren

Ik heb je vanavond gewalst

Ik, de pianist aan de bar

Voor jou heb ik geen kijk

Valentino van de Grands Boulevards

Wie komt daar schijnen, voor één nacht

Mijn witte handen strelen je, dame

Op mijn piano lachen ze naar me

Ik heb je aan het huilen gemaakt vanavond

Ik, de pianist aan de bar

Als ik je kijk

Jullie zwarte satijnen godinnen

Je bloost onder je make-up

Op mijn slapende blauwe piano

Mijn vingers dansen op een tango van verveling

Waar droom je van, dame?

Aan de barkruk zitten?

De glazen zijn leeg zonder hoop

Op een laatste levenloze tango

Alleen, de Chinese jongen lacht naar me