Le temps de vivre - Christophe

Dans l’avenue, sous la pluie

Je marche droit devant

Bousculé par des gens que je ne connais pas

Et je me sens… fatigué

À chaque pas, la nuit tombe

Sur mes cheveux collés

Dans ces phares qui éclairent

Ma guitare mouillée

Même la mort… est trempée

Je veux partir avant que vienne l’heure

Je quitterai ce monde qui se meurt

Je veux mourir avant longtemps

Loin de ce bruit, loin de ces gens

Je n’ai pas eu le temps de vivre (x2)

Dans l’avenue, sous la pluie

Je marche droit devant

Dans mon blouson froissé

Je ne veux plus pleurer

Comme un enfant trop vieux

Sur le trottoir trop petit

Je me sens un peu gris

Je m'étouffe d’ennui

Dans le brouillard glacé

Même la mort… est blasée

Je veux partir avant que vienne l’heure

Je quitterai ce monde en pleurs

Je veux mourir avant longtemps

Loin de ces cris, loin de ces gens

Je n’ai pas eu le temps de vivre (x4)

In de laan, in de regen

Ik loop rechtdoor

Gepusht door mensen die ik niet ken

En ik voel me... moe

Met elke stap valt de nacht

Op mijn gelijmde haar

In deze koplampen die oplichten

Mijn natte gitaar

Zelfs de dood... is doorweekt

Ik wil vertrekken voordat het zover is

Ik zal deze stervende wereld verlaten

Ik wil binnenkort dood

Weg van dit lawaai, weg van deze mensen

Ik had geen tijd om te leven (x2)

In de laan, in de regen

Ik loop rechtdoor

In mijn verfrommeld jasje

Ik wil niet meer huilen

Als een te oud kind

Op de stoep te klein

Ik voel me een beetje grijs

Ik stik van de verveling

In de bevroren mist

Zelfs de dood... is afgemat

Ik wil vertrekken voordat het zover is

Ik zal deze wereld in tranen verlaten

Ik wil binnenkort dood

Weg van dit geschreeuw, weg van deze mensen

Ik had geen tijd om te leven (x4)