Раковый корпус - Честер Небро

Мне разбили *бало возле твоего падика.

Не скажу, что амбалы, не скажу, что с травматикой.

Я дурак, знаю сам, но я буду внимательней,

Я обещаю, что я буду внимательный.

Позвони моей матери, пусть купит йод.

Самолет не взлетит, походу рейс отменен.

Приготовьте пижаму и чистую простынь,

Походу я уже не орел, походу поздно, не так ли?

Кто-то скажет, нет, брат, не так.

Это опасней, чем рак, это раковый корпус,

Когда на воздух взлетает автобус.

Рождаются треки, симфонии, опусы.

Быть среди всех, на фоксе и фокусе.

Но фокус в том, что этот фантом,

Скоро исчезнет, как кролик под колпаком.

Припев:

Нас водят за нос, не моргай на заносах,

Нанес на дерево воск, но руки в занозах.

Помни, весь этот лоск уместится в прозу,

А я, на полном серьезе сжег этот холст.

Знаешь, мое вчера так и останется в прошлом,

Как и танцы с волками под рожком.

Но в кармане камень и он будет покрошен,

А значит — негоже скулить, приговор оглашен.

Принимая за должное — вижу, как эта ложь

Проникает под кожу, как кухонный нож.

Поднеси к уху и сам все поймешь,

Это самонаеб, когда твоя правда воняет саньем.

Перегорели пробки в черепной коробке,

Черно-белое пятно на черно-белой фотке.

На бабки падкий парень в черной арафатке,

Но помни, братка, это то, что не купить за бабки.

Заправив бензобаки, не видя границ,

Среди полуживых и полусамоубийц.

Тот самый дымится и он такой не один,

Вершине по серпантину или на карантин.

Припев:

Нас водят за нос, не моргай на заносах,

Нанес на дерево воск, но руки в занозах.

Помни, весь этот лоск уместится в прозу,

А я, на полном серьезе сжег этот холст.

Мы выбирали шелка для погребального савана.

Жизнь не начать заново, но нужна новизна.

Бутылка Акваминерале на палеве,

В плане легавых в панике схавал.

Не заработал госзнак, гордо вывешу флаг,

Когда ваины благо на чистый лист ляжет,

Но не за бумагу, новый куплет,

Этот реп как таблетка от рака.

Как бронежилет, буяка буя буяка.

Это средство от порчи, так что больше не порть.

Да пребудет с ним Отче — это моя кровь и плоть.

Будучи торчем, утром черным как ночь,

С оскалом волчьим пытаемся помочь.

Фальсификация фактов, команда Фас.

По той же таксе как всегда, но не за баксы.

Если ты плакса лови между глаз,

Я отправляю диагноз, примите факс.

Припев:

Нас водят за нос, не моргай на заносах,

Нанес на дерево воск, но руки в занозах.

Помни, весь этот лоск уместится в прозу,

А я, на полном серьезе сжег этот холст.

Декабрь, 2015.

Ik was verpletterd * balo in de buurt van je padik.

Ik zal niet zeggen dat het ambals is, ik zal niet zeggen dat het met trauma is.

Ik ben een dwaas, ik ken mezelf, maar ik zal voorzichtiger zijn

Ik beloof dat ik attent zal zijn.

Bel mijn moeder, laat haar jodium kopen.

Het vliegtuig vertrekt niet, de vlucht is geannuleerd.

Zet je pyjama en schone lakens klaar

Ik denk dat ik geen adelaar meer ben, het is te laat, nietwaar?

Iemand zal zeggen: nee, broer, niet zo.

Het is gevaarlijker dan kanker, het is een kankerkorps

Als de bus vertrekt.

Tracks, symfonieën, opussen worden geboren.

Om bij iedereen te zijn, op vos en focus.

Maar de truc is dat dit spook,

Verdwijnt straks als een konijn onder een pet.

Refrein:

We laten ons leiden door de neus, knipperen niet op drifts,

Hij bracht was aan op de boom, maar zijn handen zaten in splinters.

Onthoud dat al deze glans in proza ​​past,

En ik heb, in alle ernst, dit doek verbrand.

Weet je, mijn gisteren zal in het verleden blijven,

Zoals dansen met wolven onder de hoorn.

Maar er zit een steen in de zak en hij zal verkruimelen,

En dat betekent dat het niet de moeite waard is om te zeuren, het vonnis is bekend.

Het als vanzelfsprekend beschouwen - ik zie hoe deze leugen is

Dringt onder de huid door als een keukenmes.

Leg het aan je oor en je begrijpt alles

Het is jezelf toegebracht als je waarheid naar sanya stinkt.

Opgeblazen pluggen in de schedeldoos,

Zwart-wit vlek op een zwart-wit foto.

Een fervent man in een zwarte arafat voor oma's,

Maar onthoud, broeder, dit is iets wat je niet voor geld kunt kopen.

Gastanks getankt, grenzen niet ziend,

Onder de halfdood en halfzelfmoord.

Dezelfde rookt en hij is niet alleen,

Naar boven langs een serpentijn of quarantaine.

Refrein:

We laten ons leiden door de neus, knipperen niet op drifts,

Hij bracht was aan op de boom, maar zijn handen zaten in splinters.

Onthoud dat al deze glans in proza ​​past,

En ik heb, in alle ernst, dit doek verbrand.

We kozen voor zijde voor de lijkwade.

Het leven kan niet opnieuw worden begonnen, maar er is nieuwheid nodig.

Een fles Aquaminerale op lichtgeel,

Wat de politie betreft, hij was in paniek.

Het staatsbord werkte niet, ik zal trots de vlag ophangen,

Als de krijgers op een schone lei gaan liggen,

Maar niet voor papier, een nieuw vers,

Deze rap is als een kankerpil.

Zoals kogelvrije vesten, boei boei boei.

Het is een remedie tegen bederf, dus verpest het niet meer.

Moge de Vader met hem zijn - dit is mijn bloed en vlees.

Kleverig zijn, zwart als de nacht in de ochtend,

Met een wolvengrijns proberen we te helpen.

Vervalsing van feiten, Fas-team.

Tegen hetzelfde tarief als altijd, maar niet voor geld.

Als je een huilebalk tussen de ogen vangt,

Ik stuur een diagnose, ontvang een fax.

Refrein:

We laten ons leiden door de neus, knipperen niet op drifts,

Hij bracht was aan op de boom, maar zijn handen zaten in splinters.

Onthoud dat al deze glans in proza ​​past,

En ik heb, in alle ernst, dit doek verbrand.

december, 2015.