Рядом - Честер Небро

Где-то там за горизонтом огненное колесо,

Заставляет даже ночью вспоминать твое лицо.

Ты растворилась будто сон, будто сновидение,

Пока я растворялся в наших отношениях.

В омуте глаз твоих, нет больше нас двоих,

Яркими красками я рисую твой профиль.

Образы в моем сне где-то там,

Но не мне по утрам ты завариваешь кофе.

Солнышко мое ясное, с кем ты

Не ясно мне на какой стороне планеты,

Балуешь яствами пока ночами ненастными,

Я в ожидании рассвета жду тебя среди туч.

Где же ты, солнца луч,

Небо закрыло на ключ наше с тобой future.

Жду тебя среди туч, где же ты солнца луч,

Я прошу тебя родная хватит меня мучать.

Ласковая моя, нежная, но, а я

От края до края то ли расп*здяй я.

Жду твоего тепла, где бы ты не была,

Несмотря на расстояния оказалась рядом.

Ласковая моя, нежная, но, а я

От края до края где же ты родная?

Жду твоего тепла, что бы наши тела

Несмотря на расстояния оказались рядом.

Похолодало, зима проголодалась,

Что с нами стало, что нам осталось?

На дне бокала утопить свою усталость,

Чтобы устаканилось, что бы утопталось прошлое.

Где-то скромное, где-то пошлое,

Я иду к тебе гостем не прошенным.

Оставленный, брошенный, сложный

Ты моя хорошая, я твой отмороженный наглухо.

Обречен тебя ждать,

Из-под каблука этой пылью дышать,

Пока облака продолжают бежать в никуда.

Я-я-я снова наглухо обречен тебя ждать

Из-под каблука этой пылью дышать,

Пока облака продолжают бежать в никуда,

Я с тобой навсегда.

Ласковая моя, нежная, но, а я

От края до края то ли расп*здяй я.

Жду твоего тепла, где бы ты не была,

Несмотря на расстояния оказалась рядом.

Ласковая моя, нежная, но, а я

От края до края где же ты родная?

Жду твоего тепла, что бы наши тела

Несмотря на расстояния оказались рядом.

Ergens aan de horizon is een vurig wiel,

Zorgt ervoor dat zelfs 's nachts je gezicht wordt onthouden.

Je verdween als een droom, als een droom,

Terwijl ik aan het oplossen was in onze relatie.

In de draaikolk van je ogen, zijn er niet meer van ons twee,

Met felle kleuren teken ik jouw profiel.

De beelden in mijn droom zijn ergens daarbuiten,

Maar je zet 's ochtends geen koffie voor me.

Mijn heldere zon, met wie ben je?

Het is mij niet duidelijk aan welke kant van de planeet,

Je geniet van gerechten tijdens regenachtige nachten,

Ik wacht op de dageraad voor jou tussen de wolken.

Waar ben je, zonnestraal,

De lucht heeft onze toekomst met jou afgesloten.

Ik wacht op je tussen de wolken, waar ben je een straal van de zon,

Ik vraag je, lieverd, stop met me te martelen.

Mijn aanhankelijke, zachte, maar, en ik

Van rand tot rand, ofwel ben ik aan het verknoeien.

Ik wacht op je warmte, waar je ook bent,

Ondanks de afstand was ik dichtbij.

Mijn aanhankelijke, zachte, maar, en ik

Van begin tot eind waar ben je schat?

Ik wacht op je warmte, zodat onze lichamen

Ondanks de afstand waren ze dichtbij.

Het is koud, de winter heeft honger

Wat is er met ons gebeurd, wat blijft er voor ons over?

Verdrink je vermoeidheid op de bodem van het glas,

Om te settelen, om het verleden te vertrappen.

Ergens bescheiden, ergens vulgair,

Ik kom naar je toe als ongenode gast.

Verlaten, verlaten, gecompliceerd

Jij bent mijn goede, ik ben je bevroren stevig.

Gedoemd om op je te wachten

Van onder de hiel om dit stof in te ademen,

Terwijl de wolken naar nergens toe rennen.

Ik-ik-ik ben opnieuw streng gedoemd om op je te wachten

Van onder de hiel om dit stof in te ademen,

Terwijl de wolken naar nergens toe rennen

Ik ben voor altijd bij je.

Mijn aanhankelijke, zachte, maar, en ik

Van rand tot rand, ofwel ben ik aan het verknoeien.

Ik wacht op je warmte, waar je ook bent,

Ondanks de afstand was ik dichtbij.

Mijn aanhankelijke, zachte, maar, en ik

Van begin tot eind waar ben je schat?

Ik wacht op je warmte, zodat onze lichamen

Ondanks de afstand waren ze dichtbij.