Один - Честер Небро

Я в памяти перебираю моменты.

Не видя ответ на загадку,

Я заново, как кинолента, мотаю сюжет на нужную дату.

Кадр за кадром, не аккуратно,

Грубый монтаж, слепой оператор.

Пираты ее распиарят, задолго до выхода в кинотеатрах.

Еще до начала проката

В нас усомнятся, назвав плагиатом.

Еще до начала распада

Под кожей лепил ее, атом за атомом,

Кто не летал, тот не падал.

У кого-то на брюхе добавилось складок,

А я заряжал и не однократно перегружая свой генератор.

Трубы завода на фоне заката,

Стены, заборы, решетки, ограды.

В кармане банкноты изрядно помяты,

Две сигареты, пустой ингалятор.

Солнце уходит и значит так надо,

Куда то на запад, как эмигрант.

Кто-то купил себе хату за МКАДом.

Новые правила вводит игра.

Я не лез на экран, я резал себя изнутри,

Снова зализывал раны,

Не скулил и не ныл от полученных травм.

Это русский экстрим в гримерке Бедлама,

Мы снова пьяные крошим об стены стаканы.

Скоро наш выход, но почему я на сцене один?

Со мной моя армия,

Со мною все те, кому я доверяю.

Да поможет нам бог,

Благодаря небесам остаюсь невредим.

Со мною все те, кого завтра найду и кого потеряю.

Со мною мои люди,

Но почему я на сцене один?

Со мной моя армия,

Со мною все те, кому я доверяю.

Да поможет нам бог,

Благодаря небесам остаюсь невредим.

Со мною все те, кого завтра найду и кого потеряю.

Со мною мои люди,

Но почему я на сцене один?

Уровень ставок растет,

Несите дрова, разжигайте костер.

Последнего слова не надо,

За все что можно уже перетер.

Я всего лишь актер в этой пьесе,

Но в зале опять не души.

Как и в той незаконченной песне,

Я прошу тебя свет не туши.

Хотя бы пару часов,

А время песок, тлеет кусок, из самых низов.

Мы выходили из леса в масках,

Но продолжали царапать лицо.

Падали в грязь, себя не теряя,

Я не доверяю больше ноздрям.

Я мало вообще то кому доверяю.

По дороге в потерянный рай,

Заводил и бросал, находил и терял.

Накопил материала, с братьями не моросил,

Но потерял, потянув одеяло.

Кто теперь скажет,

Кто сейчас где среди тех кого с нами не стало?

Я тоже устал, но время уходит.

Братья, времени мало.

Со мной моя армия,

Со мною все те, кому я доверяю.

Да поможет нам бог,

Благодаря небесам остаюсь невредим.

Со мною все те, кого завтра найду и кого потеряю.

Со мною мои люди,

Но почему я на сцене один?

Со мной моя армия,

Со мною все те, кому я доверяю.

Да поможет нам бог,

Благодаря небесам остаюсь невредим.

Со мною все те, кого завтра найду и кого потеряю.

Со мною мои люди,

Но почему я на сцене один?

Ik speel momenten in mijn hoofd opnieuw.

Geen antwoord op het raadsel zien

Ik ben weer, als een film, de plot aan het opwinden op de gewenste datum.

Frame voor frame, niet netjes,

Ruwe montage, blinde operator.

Pirates zal het promoten, lang voor de release in de bioscopen.

Voor aanvang van de verhuur

Ze zullen aan ons twijfelen en ons plagiaat noemen.

Zelfs voor de breuk

Ik heb het onder de huid gebeeldhouwd, atoom voor atoom,

Wie niet vloog, viel niet.

Iemand op de buik voegde plooien toe,

En ik heb mijn generator opgeladen en niet één keer overbelast.

Fabrieksschoorstenen bij zonsondergang

Muren, hekken, roosters, hekken.

In de zak van de bankbiljetten zijn behoorlijk verfrommeld,

Twee sigaretten, een lege inhaler.

De zon gaat onder en dus is het nodig,

Ergens in het westen, als een immigrant.

Iemand heeft een huis gekocht buiten de ringweg van Moskou.

Nieuwe regels worden geïntroduceerd door het spel.

Ik klom niet op het scherm, ik sneed mezelf van binnenuit,

Ik lik mijn wonden weer

Hij jankte of jankte niet van zijn verwondingen.

Het is Russisch extreem in de kleedkamer van Bedlam

We dronken weer crushglazen op de muren.

Onze exit komt eraan, maar waarom sta ik alleen op het podium?

Mijn leger is bij mij

Bij mij zijn allen die ik vertrouw.

God zegene ons,

Dankzij de hemel blijf ik ongedeerd.

Bij mij zijn al degenen die ik morgen vind en die ik verlies.

Mijn mensen zijn bij mij

Maar waarom sta ik alleen op het podium?

Mijn leger is bij mij

Bij mij zijn allen die ik vertrouw.

God zegene ons,

Dankzij de hemel blijf ik ongedeerd.

Bij mij zijn al degenen die ik morgen vind en die ik verlies.

Mijn mensen zijn bij mij

Maar waarom sta ik alleen op het podium?

Tarieven stijgen

Draag brandhout, steek een vuur aan.

Geen laatste woord nodig

Voor alles wat je al kunt rafelen.

Ik ben maar een acteur in dit toneelstuk

Maar nogmaals, er zijn geen zielen in de zaal.

Zoals dat onvoltooide liedje

Ik vraag je het licht niet uit te doen.

Minstens een paar uur

En tijd is zand, een stuk smeulend, van de bodem.

We verlieten het bos in maskers,

Maar ze bleven in het gezicht krabben.

Ze vielen in de modder zonder zichzelf te verliezen,

Ik vertrouw mijn neusgaten niet meer.

Ik vertrouw niemand echt.

Op weg naar het verloren paradijs

Gestart en gegooid, gevonden en verloren.

Ik verzamelde materiaal, ik motregende niet met mijn broers,

Maar verloren door aan de deken te trekken.

Wie zal het nu zeggen

Wie is nu waar onder degenen die niet meer bij ons zijn?

Ik ben ook moe, maar de tijd dringt.

Broeders, de tijd is kort.

Mijn leger is bij mij

Bij mij zijn allen die ik vertrouw.

God zegene ons,

Dankzij de hemel blijf ik ongedeerd.

Bij mij zijn al degenen die ik morgen vind en die ik verlies.

Mijn mensen zijn bij mij

Maar waarom sta ik alleen op het podium?

Mijn leger is bij mij

Bij mij zijn allen die ik vertrouw.

God zegene ons,

Dankzij de hemel blijf ik ongedeerd.

Bij mij zijn al degenen die ik morgen vind en die ik verlies.

Mijn mensen zijn bij mij

Maar waarom sta ik alleen op het podium?