На сон грядущий - Честер Небро

Вытянул гарика прущего на сон грядущий.

Завтрашний день будет такой же, как предыдущий,

А предыдущий такой же, как позавчера.

В Волгограде теракт, а у меня полтораха без дна

По центру ведра, новизна необходима.

Я жду свой автобус, но все идут мимо.

От именин до поминок в клубах едкого дыма,

Чтобы увидеть цель, надо выпрямить спину,

Разрушая структуру.

Вечер под хмурым.

Солнце садится, медленно тлеет окурок.

Тусклый свет фонаря осветил переулок.

Тебе было страшно идти, но ты не передумал.

Дуло из Тулы, либо верёвка и стул.

Сводит мускул на скулах и в ушах гул.

Шаман племени Зулу мне однажды шепнул:

«Смерть подобна шалаве, и я бы ей вдул».

А жизнь — это всего лишь отрезок пути,

Относительно вечности — чуть меньше блохи.

И неважно, хорошим ты был или плохим,

Важно, каким будешь отныне и вопреки.

На расстоянии руки с границей вселенной

Ты здесь и сейчас, и только это не тленно.

Цель — это часть.

Отчасти ты знаешь ей цену.

Дорога к цели и счастью — именно это бесценно.

Припев:

Мы уходим в закат, и нет дороги обратно.

Разум борется с естественным, но непонятным.

Дорога одна, но моя оказалась короче.

Всем сладкого сна, всем спокойной ночи.

Мы уходим в закат, и нет дороги обратно.

Разум борется с естественным, но непонятным.

Дорога одна, но моя оказалась короче.

Всем сладкого сна, а впрочем…

Секрет мироздания в центре внимания —

тонкая грань от разрушения до созидания.

Расщепляя больное сознание, озарение,

Искореняя былое мировоззрение.

Путём сновидений нам дают ответы,

И пренебрегать этим светом не смей.

Взаимосвязь между нами на уровне клеток.

Мы сходим с ума, становясь немного умней.

На тропе невезучей дорогу осилит идущий,

А я вытянул прущего на сон грядущий.

Завтра не будет?

Да.

Не убудет за будущим…

А меня если спросят:"Будешь дуть?"

- буду ещё.

И нет времени ждать, а нас уже не дождаться.

Нам нельзя отставать, брат, и ошибаться.

Но я по-прежнему верю: ты сможешь догнать,

Если всё-таки сможешь найти чем догнаться.

И куда бы кривая не вывела, куда бы она не привела,

Рождаясь, мы умираем, и как бы ты не противился,

Воскресая, мы снова сгораем до тла.

Припев:

Мы уходим в закат, и нет дороги обратно.

Разум борется с естественным, но непонятным.

Дорога одна, но моя оказалась короче.

Всем сладкого сна, всем спокойной ночи.

Мы уходим в закат, и нет дороги обратно.

Разум борется с естественным, но непонятным.

Дорога одна, но моя оказалась короче.

Всем сладкого сна, а впрочем…

Мы уходим в закат, и нет дороги обратно.

Разум борется с естественным, но непонятным.

Дорога одна, но моя оказалась короче.

Всем сладкого сна, всем спокойной ночи.

Мы уходим в закат, и нет дороги обратно.

Разум борется с естественным, но непонятным.

Дорога одна, но моя оказалась короче.

Всем сладкого сна, всем спокойной ночи.

Hij haalde Garik Prushchy tevoorschijn voor de komende droom.

Morgen is hetzelfde als de vorige

En de vorige is dezelfde als eergisteren.

Er is een terroristische aanslag in Volgograd, en ik heb een helft zonder bodem

In het midden van de emmer is nieuwigheid nodig.

Ik wacht op mijn bus, maar iedereen komt voorbij.

Van naamdag tot herdenking in rookwolken,

Om het doel te zien, moet je je rug recht houden,

Doorbreken van de structuur.

Sombere avond.

De zon gaat onder, de sigarettenpeuk smeult langzaam.

Het schemerige licht van een lantaarn verlichtte de steeg.

Je was bang om te gaan, maar je bent niet van gedachten veranderd.

Een muilkorf van Tula, of een touw en een stoel.

Vermindert de spier op de jukbeenderen en gerommel in de oren.

Een Zulu-sjamaan fluisterde ooit tegen me:

"De dood is als een slet, en ik zou hem verknallen."

En het leven is maar een stukje van de weg

Ten opzichte van de eeuwigheid - iets minder dan een vlo.

En het maakt niet uit of je goed of slecht was,

Het is belangrijk wat je van nu af aan en ondanks zal zijn.

Op armlengte van de grens van het heelal

Je bent hier en nu, en alleen dit is niet vergankelijk.

Het doel is het onderdeel.

Gedeeltelijk kent u haar prijs.

De weg naar het doel en geluk is juist dit van onschatbare waarde.

Refrein:

We gaan de zonsondergang tegemoet en er is geen weg terug.

De geest worstelt met het natuurlijke, maar onbegrijpelijk.

Er is maar één weg, maar die van mij bleek korter te zijn.

Slaap lekker allemaal, welterusten allemaal.

We gaan de zonsondergang tegemoet en er is geen weg terug.

De geest worstelt met het natuurlijke, maar onbegrijpelijk.

Er is maar één weg, maar die van mij bleek korter te zijn.

Slaap lekker allemaal, maar...

Het geheim van het universum in de schijnwerpers -

dunne lijn van vernietiging naar schepping.

Splitsing van het zieke bewustzijn, inzicht,

Het vroegere wereldbeeld uitroeien.

Door dromen krijgen we antwoorden

En durf dit licht niet te verwaarlozen.

De relatie tussen ons op cellulair niveau.

We worden gek en worden een beetje slimmer.

Op het ongelukkige pad zal de wandelende meester worden,

En ik haalde de Prushche tevoorschijn voor de komende droom.

Komt er geen morgen?

Ja.

Zal niet verliezen voor de toekomst...

En als ze me vragen: "Wil je blazen?"

- Ik zal meer zijn.

En er is geen tijd om te wachten, en we kunnen niet langer wachten.

We mogen niet achterop raken, broeder, en fouten maken.

Maar ik geloof nog steeds: je kunt inhalen,

Als je nog iets kunt vinden om in te halen.

En waar de curve ook heen leidt, waarheen hij ook leidt,

Geboren worden, sterven we, en hoe je je ook verzet,

Bij het herrijzen branden we opnieuw tot de grond toe.

Refrein:

We gaan de zonsondergang tegemoet en er is geen weg terug.

De geest worstelt met het natuurlijke, maar onbegrijpelijk.

Er is maar één weg, maar die van mij bleek korter te zijn.

Slaap lekker allemaal, welterusten allemaal.

We gaan de zonsondergang tegemoet en er is geen weg terug.

De geest worstelt met het natuurlijke, maar onbegrijpelijk.

Er is maar één weg, maar die van mij bleek korter te zijn.

Slaap lekker allemaal, maar...

We gaan de zonsondergang tegemoet en er is geen weg terug.

De geest worstelt met het natuurlijke, maar onbegrijpelijk.

Er is maar één weg, maar die van mij bleek korter te zijn.

Slaap lekker allemaal, welterusten allemaal.

We gaan de zonsondergang tegemoet en er is geen weg terug.

De geest worstelt met het natuurlijke, maar onbegrijpelijk.

Er is maar één weg, maar die van mij bleek korter te zijn.

Slaap lekker allemaal, welterusten allemaal.