Черновики - Честер Небро

Нет, я не поэт, я этого лишен, за столько перетер,

За праведность тереть пытался.

Но правду в правде я так и не нашел,

Поэтому так в темноте я и остался.

Я не поэт и уж тем более,

Вряд ли когда-то стану мастером слова.

Сейчас, по-моему, уже поэтов нет,

Поэты вымерли, поэтому все так х*ево.

Я не поэт, слышь, разве не слышишь?

И в плане смысла, братишь, там столько лишнего,

В сотню сухих четверостиший отсыпал тишь.

Нет, я не поэт, мне лавров не надо,

Мне бы друзей, да жену чтоб упала на гроб.

Ну, а я наберу для них тех самых яблок

И плевать, что буду убит выстрелом в лоб.

Припев:

Дай хотя бы написать еще пару строчек,

Погоди пару минут, мысли душу рвут

Там все ответы, но не разборчив подчерк,

В этих черновиках или глаза мне врут.

Дай хотя бы написать еще пару строчек,

Погоди пару минут, мысли душу рвут.

Там все ответы, но не разборчив подчерк,

В этих черновиках или глаза мне врут.

Нет, я не поэт, во мне поэта нет,

Во мне тщеславие, надменность и гордыня.

Но постараюсь написать еще один куплет,

Пока в стакане кипяточек не остынет.

Какой поэт я, к чертям собачьим?

Разве не видишь в этой делюге подвох?

Я в твоем храме пол и потолок переиначил,

А после этого коленями встал на горох.

Я не поэт, я глух и слеп, чтоб быть поэтом,

Мне нужен свет, сам видишь, здесь света нет

Они едят на завтрак ветчину с омлетом,

А мне сейчас хотя бы на пачку сигарет.

Не, я не поэт, я тень поэта, того,

Что как в сырой темнице, арестант там.

Из угла в угол ходят в поисках ответа:

«Господи скажи, куда пропал талант.».

Я не поэт, да потому что для поэта

Членский билет в «союз поэтов"это документ.

А я с этой бумагой пошел до туалета,

Все потому что у поэта документов нет.

Припев:

Дай хотя бы написать еще пару строчек,

Погоди пару минут, мысли душу рвут.

Там все ответы, но не разборчив подчерк,

В этих черновиках или глаза мне врут.

Дай хотя бы написать еще пару строчек,

Погоди пару минут, мысли душу рвут.

Там все ответы, но не разборчив подчерк,

В этих черновиках или глаза мне врут.

Nee, ik ben geen dichter, het is mij ontnomen, ik heb het zo lang versleten,

Hij probeerde te wrijven voor gerechtigheid.

Maar ik heb nooit de waarheid in de waarheid gevonden,

Daarom bleef ik in het donker.

Ik ben geen dichter, en nog meer,

Het is onwaarschijnlijk dat ik ooit een meester in woorden zal worden.

Nu zijn er naar mijn mening geen dichters meer,

Dichters stierven uit, daarom is alles zo naar de klote.

Ik ben geen dichter, luister, hoor je niet?

En qua betekenis, broeder, er is zoveel overbodig,

Stilte viel in honderd droge kwatrijnen.

Nee, ik ben geen dichter, ik heb geen lauweren nodig,

Ik zou graag willen dat vrienden en een vrouw op de kist vallen.

Nou, ik zal diezelfde appels voor ze plukken

En het kan me niet schelen dat ik in het voorhoofd wordt geschoten.

Refrein:

Laat me op zijn minst nog een paar regels schrijven,

Wacht een paar minuten, gedachten verscheuren de ziel

Er zijn alle antwoorden, maar geen leesbare onderstreping,

In deze tocht of mijn ogen liegen tegen mij.

Laat me op zijn minst nog een paar regels schrijven,

Wacht een paar minuten, gedachten verscheuren de ziel.

Er zijn alle antwoorden, maar geen leesbare onderstreping,

In deze tocht of mijn ogen liegen tegen mij.

Nee, ik ben geen dichter, er is geen dichter in mij,

Ik heb ijdelheid, arrogantie en trots.

Maar ik zal proberen nog een vers te schrijven,

Tot het kokende water in een glas is afgekoeld.

Wat voor soort dichter ben ik, naar de hel ermee?

Zie je de vangst niet in deze zondvloed?

Ik heb de vloer en het plafond in je tempel veranderd,

En daarna knielde hij op erwten.

Ik ben geen dichter, ik ben doof en blind om een ​​dichter te zijn,

Ik heb licht nodig, zie je, er is hier geen licht

Ze eten ham en roerei als ontbijt,

En nu kan ik tenminste een pakje sigaretten pakken.

Nee, ik ben geen dichter, ik ben de schaduw van een dichter, dat

Het is als in een vochtige kerker, de gevangene is daar.

Ze gaan van hoek tot hoek op zoek naar een antwoord:

"God vertel me waar het talent is gebleven."

Ik ben geen dichter, ja, want voor een dichter

Een lidmaatschapskaart van de "Union of Poets" is een document.

En ik ging naar het toilet met dit papier,

Allemaal omdat de dichter geen documenten heeft.

Refrein:

Laat me op zijn minst nog een paar regels schrijven,

Wacht een paar minuten, gedachten verscheuren de ziel.

Er zijn alle antwoorden, maar geen leesbare onderstreping,

In deze tocht of mijn ogen liegen tegen mij.

Laat me op zijn minst nog een paar regels schrijven,

Wacht een paar minuten, gedachten verscheuren de ziel.

Er zijn alle antwoorden, maar geen leesbare onderstreping,

In deze tocht of mijn ogen liegen tegen mij.