Le Scaphandrier - Charles Trenet, Henri Salvador

Mets ton habit, scaphandrier

Descends dans les yeux de ma blonde,

Que vois-tu bon scaphandrier?

Je vois un étrange attirail:

Des fleurs, des oiseaux, du corail,

Et de l’or en fines paillettes.

Mets ton habit, scaphandrier

Descends dans le coeur de ma blonde,

Que vois-tu, bon scaphandrier?

Je vois une source très pure,

Je vois des rires et des deuils,

Une oasis près d’un écueil…

Mets ton habit scaphandrier,

Et dans le cerveau de ma bonde,

Tu vas descendre, que vois-tu?

Il est descendu, descendu …

Et dans les profondeurs du vide

Le scaphandrier s’est perdu …

Trek je pak aan, duiker

Ga naar beneden in de ogen van mijn blondine,

Wat zie je goede duiker?

Ik zie een vreemde parafernalia:

Bloemen, vogels, koraal,

En goud in fijne vlokken.

Trek je pak aan, duiker

Daal af in het hart van mijn vriendin,

Wat zie je, goede duiker?

Ik zie een heel zuivere lente,

Ik zie gelach en rouw,

Een oase bij een valkuil...

Trek je duikerspak aan,

En in de hersenen van mijn afvoer,

Je gaat naar beneden, wat zie je?

Hij ging naar beneden, naar beneden...

En in de diepten van de leegte

De duiker is verdwaald...