A La Porte Du Garage - Charles Trenet, Henri Salvador

Paroles de la chanson A la Porte du Garage:

À la porte du garage

Aux environs des belles années mille neuf cent dix

Lorsque le monde découvrait l’automobile

Une pauvre femme abandonnée avec ses fils

Par son mari qui s'était enfui à la ville

Dans une superbe Panhard et Levassor

Qu’il conduisait en plein essor

Lui écrivait ces mots d’espoir

En pensant que peut-être un soir

Il reviendrait tout comme avant

Au lieu de partir dans le vent

Je t’attendrai à la porte du garage

Tu paraîtras dans ta superbe auto

Il fera nuit mais avec l'éclairage

On pourra voir jusqu’au flanc du coteau

Nous partirons sur la route de Narbonne

Toute la nuit le moteur vrombira

Et nous verrons les tours de Carcassonne

Se profiler à l’horizon de Barbeira

Le lendemain toutes ces randonnées

Nous conduiront peut-être à Montauban

Et pour finir cette belle journée

Nous irons nous asseoir sur un banc

L'époux volage hélas ne revint pas si tôt

Escamoté par son nuage de poussière

Courant partout: Nice-Paris, Paris-Bordeaux

Sans se soucier de sa famille dans l’ornière

Il courut ainsi pendant plus de quarante ans

Et puis un jour, tout repentant

Il revint voir sa belle d’antan

Qui avait appris à ses enfants

Ce refrain que les larmes aux yeux

Ils répétaient aux deux bons vieux

Ah quel bonheur à la porte du garage

Quand tu parus dans ta superbe auto

Il faisait nuit mais avec l'éclairage

On pouvait voir jusqu’au flanc du coteau

Demain, demain sur la route de Narbonne

Tout comme jadis heureux tu conduiras

Et nous verrons les tours de Carcassonne

Se profiler à l’horizon de Barbeira

Pour terminer ce voyage de poète

Et pour fêter ce retour du passé

Nous te suivrons tous deux à bicyclette

En freinant bien pour ne pas te dépasser

En freinant bien pour ne pas te dépasser

Tekst van het nummer At the Garage Door:

Bij de garagedeur

Rond de mooie jaren negentienhonderd tien

Toen de wereld de auto ontdekte

Een arme verlaten vrouw met haar zonen

Door haar man die naar de stad vluchtte

In een prachtige Panhard et Levassor

Dat hij booming reed

Schreef hem deze woorden van hoop

Misschien op een nacht denken

Hij zou terugkomen net als voorheen

In plaats van tegen de wind in te gaan

Ik wacht op je bij de garagedeur

Je verschijnt in je geweldige auto

Het zal donker zijn maar met de verlichting

We kunnen helemaal tot aan de heuvel kijken

We vertrekken op de weg naar Narbonne

De hele nacht zal de motor brullen

En we zullen de torens van Carcassonne zien

Opdoemend aan de horizon van Barbeira

De volgende dag al die wandelingen

We kunnen ons naar Montauban brengen

En om deze mooie dag af te sluiten

We gaan op een bankje zitten

De wispelturige echtgenoot kwam helaas niet zo snel terug

Weggesleept door zijn stofwolk

Overal rennen: Nice-Parijs, Parijs-Bordeaux

Zonder zich te bekommeren om zijn gezin in de sleur

Zo liep hij meer dan veertig jaar

En dan op een dag, allemaal berouwvol

Hij kwam terug om zijn vroegere schoonheid te zien

Wie had zijn kinderen geleerd?

Dit refrein dat tranen in mijn ogen brengt

herhaalden ze tegen de twee goede oude mannen

Ah wat een geluk bij de garagedeur

Toen je verscheen in je mooie auto

Het was donker maar met de verlichting

Je kon helemaal tot aan de heuvel kijken

Morgen, morgen op weg naar Narbonne

Net zoals je ooit gelukkig zult rijden

En we zullen de torens van Carcassonne zien

Opdoemend aan de horizon van Barbeira

Om de reis van deze dichter te beëindigen

En om deze terugkeer uit het verleden te vieren

We volgen je allebei op de fiets

Hard remmen om niet in te halen

Hard remmen om niet in te halen