Scars - Charles Esten

Bobby rode that bar stool

And everynight he’d start off with a smile.

He tell a joke he told before,

Just sit there laughing for a while.

But when it got close to closing

We’d have to call a cab and take his keys.

Cause he’d be crying out «I'm Sorry»

To someone only he could see.

Scars…

We all hide…

What we burry, and then carry

Deep inside, makes life hard.

We all lay our scars.

Door bell rang at midnight.

Carol stood there crying at the door.

In her night gown with a suitcase,

Saying, «I just couldn’t take it anymore.»

We stood up all night talking, about all the pain and heart ache, that she…

sang

Then she said, «What is it about me, that i only choose the ones who treat me

mean?»

Scars.

We all hide.

What we burry, and then carry, deep inside…

Makes life hard.

We all lay our scars.

Sometimes all it takes, is some faded photograph from my old man.

And i’m right back in that struggle.

And i may never understand.

Scars…

We don’t show…

What we burry, and then carry…

Down the road… makes life hard

We all have our… Scars.

Makes life hard…

We all have our, scars.

Bobby reed op die barkruk

En elke avond begon hij met een glimlach.

Hij vertelde een grap die hij eerder vertelde,

Ga daar maar een poosje zitten lachen.

Maar toen het dicht bij sluiting kwam

We zouden een taxi moeten bellen en zijn sleutels moeten nemen.

Omdat hij zou schreeuwen "Het spijt me"

Aan iemand die alleen hij kon zien.

Littekens…

We verbergen ons allemaal...

Wat we begraven en dan dragen

Diep van binnen, maakt het leven moeilijk.

We leggen allemaal onze littekens.

De deurbel ging om middernacht.

Carol stond daar huilend bij de deur.

In haar nachtjapon met een koffer,

Zeggen: "Ik kon het gewoon niet meer aan."

We stonden de hele nacht op om te praten, over alle pijn en hartzeer, dat ze...

zong

Toen zei ze: "Wat is er met mij, dat ik alleen degenen kies die mij behandelen?"

gemeen?"

Littekens.

We verbergen ons allemaal.

Wat we begraven, en dan dragen, diep van binnen...

Maakt het leven moeilijk.

We leggen allemaal onze littekens.

Soms is alles wat nodig is, een vervaagde foto van mijn vader.

En ik ben meteen terug in die strijd.

En ik zal het misschien nooit begrijpen.

Littekens…

We laten niet zien...

Wat we begraven en dan dragen...

Onderweg... maakt het leven moeilijk

We hebben allemaal onze... littekens.

Maakt het leven moeilijk...

We hebben allemaal onze, littekens.