Нет горизонта - ЧайФ

Нет горизонта, горизонта нет в этом городе.

Взгляд упирается в отвесные серые стены.

Нет таких серых стен в дикой природе,

Дома как гигантские стерео-системы,

Почти как те, что в доме напротив

Выставляет в окно помятый мужчина.

Звуки такие, что просто до рвоты,

Но знают все, у него на то есть причина.

Ничего не выходит,

Не получается даже красиво напиться,

Ах, как каждому хочется

Болью своей поделиться.

Сам то он спит, накрывшись газетой,

Видит он сны да боли привычные,

Не похабные сны, сны совсем не про это,

Для хозяина песен такие сны весьма необычные.

Он на рейде, огни, корабли стоят, отдыхают,

Вечер в клубе морском и девушка в лёгком платье.

Снится будто завтра уходит он в море, и волны тихо вздыхают,

И об этом вечером этим должен сказать ей.

Ничего не выходит,

Не получается даже красиво напиться,

Ах, как каждому хочется

Болью своей поделиться.

Спит мужчина, упала с лица газета.

И слеза по щеке его медленно катится.

Он всю жизнь мечтал, он мечтал только об этом,

Чтобы море, он и она в лёгком платьице.

Не сложилось, дома задавили панельные,

И никак ему в этой жизни с морем не встретиться,

Нет у него горизонта и звуки вокруг такие поддельные,

Где-то море шумит, жизнь идёт, кассета вертится.

Ничего не выходит,

Не получается даже красиво напиться,

Ах, как каждому хочется

Болью своей поделиться.

Ничего не выходит,

Не получается даже красиво напиться,

Ах, как каждому хочется

Болью своей поделиться.

Где-то море шумит, жизнь идёт, кассета вертится.

Где-то море шумит, жизнь идёт, кассета вертится.

Er is geen horizon, er is geen horizon in deze stad.

De blik rust op pure grijze muren.

Zulke grijze muren zijn er niet in het wild,

Huizen als gigantische stereo's

Bijna zoals die in het huis aan de overkant

Een gekreukte man steekt het raam uit.

De geluiden zijn zodanig dat alleen al om te braken,

Maar iedereen weet dat hij daar een reden voor heeft.

Er komt niets uit

Ik kan niet eens lekker dronken worden,

Oh wat wil iedereen

Deel je pijn.

Zelf slaapt hij, bedekt met een krant,

Hij ziet dromen en bekende pijnen,

Geen obscene dromen, dromen gaan daar helemaal niet over,

Voor de eigenaar van liedjes zijn dergelijke dromen zeer ongebruikelijk.

Hij is op de rede, lichten, schepen staan, rusten,

Avond in de zeeclub en een meisje in een lichte jurk.

Hij droomt dat hij morgen naar zee gaat, en de golven zuchten zacht,

En vanavond moet ik haar erover vertellen.

Er komt niets uit

Ik kan niet eens lekker dronken worden,

Oh wat wil iedereen

Deel je pijn.

Een man slaapt, er is een krant van zijn gezicht gevallen.

En een traan rolt langzaam over zijn wang.

Hij droomde zijn hele leven, hij droomde alleen hiervan,

Naar de zee, hij en zij in een lichte jurk.

Het lukte niet, paneelhuizen werden verpletterd,

En hij zal in dit leven nooit de zee ontmoeten,

Het heeft geen horizon en de geluiden om je heen zijn zo nep,

Ergens waar de zee brult, het leven gaat door, de cassette draait.

Er komt niets uit

Ik kan niet eens lekker dronken worden,

Oh wat wil iedereen

Deel je pijn.

Er komt niets uit

Ik kan niet eens lekker dronken worden,

Oh wat wil iedereen

Deel je pijn.

Ergens waar de zee brult, het leven gaat door, de cassette draait.

Ergens waar de zee brult, het leven gaat door, de cassette draait.