Под сто - CENTR

Мы любим молча, не замечая мелочей,

Мы тот тип людей, которым нужно больше.

День или ночь, сейчас мы не знаем точно,

И каждый новый день — это проверка на прочность.

Выше громкость — мой голос и этот битос.

Заходи в гости.

Понял о чём я?

Белым по чёрному, тут видимо есть чё,

Сделай один звонок, увидишь, всё будет чётко.

Ты знаешь, кто я.

Я знаю центр города,

Знаю, кто есть кто, и что, где за сколько.

Было время застоя, и я знаю, стоит,

Среди этих построек вписать себя в историю.

Мы любим сцену и Mic, и знаем цену того, что имеем,

Эти слова всё ближе.

Через тыщу, пару дорог будут не лишними.

Мы не барыжим, Хватает с того что мы пишем,

И где-то на высокой крыше пускай нас ищут.

Ведь мы, походу, подняли эту планку выше.

Но, вкладывая душу, мы что-то мутим дальше.

Припев:

И я могу поспорить, и дать процентов под сто,

Что мы построим то, что ни строил никто.

Ц. А. О. Начало было дано.

Я здесь давно, и, поверь, надолго.

И я могу поспорить, и дать процентов под сто,

Что мы построим то, что ни строил никто.

Ц. А. О. Начало было дано.

Я здесь давно, и, поверь, надолго.

Эй, братка, постой.

Куда спешишь?

Сделай пятку, задуй в обратку.

Не туши.

Ты чё, бежишь уже?

Ладно, давай чеши.

Это чё, всё в натуре мне?

Спасибо от души.

Я на том же месте, в седьмом подъезде,

На седьмом этаже, там же, где и был раньше.

Хочешь ко мне придти, но прости.

Тебя не пустит Тамара Константиновна.

И вроде всё нормально, всё, так как надо,

Я знаю, в конечном итоге победит правда.

И все эти люди дойдут до сути как не крути,

И если чё, им шепнут эти трамвайные пути.

Не попади под лопасти, послание всем берегам,

Подарков ждут все, даже Китайская стена.

Всем привет от района Замоскворечья,

Пока не поздно, давайте там в темпе, если есть вопросы.

Вечером, как обычно на подоконнике,

Гарик и поника и минуса Слимуса.

Щас ещё подставлю сюда рифму, Колю дворника.

И всё будет за*бца, два икса.

Припев:

И я могу поспорить, и дать процентов под сто,

Что мы построим то, что ни строил никто.

Ц. А. О. Начало было дано.

Я здесь давно, и, поверь, надолго.

И я могу поспорить, и дать процентов под сто,

Что мы построим то, что ни строил никто.

Ц. А. О. Начало было дано.

Я здесь давно, и, поверь, надолго.

Наши темы неоднозначны.

Микро, зажигалка, пару сигарет в этой белой пачке.

Nasty Nuts в тачке, строчки на бумажке,

Простой карандаш идея в голове.

Сердце в панике, кашель Гарика,

В небе тучки, не вижу ваши ручки.

Девочки, мальчики, замуты переулочки.

Кепки, белые тапочки, ёу, красные шапочки.

Это примерно часть того, что хотим донести до вас,

Пьём виски с колой, шарим в нете, не терпим лести.

Носим Tribal, знаем себе место.

Раскатываем тесто, за неделей неделя,

Дни льются потоком, рисуем на лице морщины годами.

Но мы остаёмся теми, кем и были,

Там же на площадке с пивком на районе со своими парнями.

Припев:

И я могу поспорить, и дать процентов под сто,

Что мы построим то, что ни строил никто.

Ц. А. О. Начало было дано.

Я здесь давно, и, поверь, надолго.

И я могу поспорить, и дать процентов под сто,

Что мы построим то, что ни строил никто.

Ц. А. О. Начало было дано.

Я здесь давно, и, поверь, надолго.

И я могу поспорить, и дать процентов под сто,

Что мы построим то, что ни строил никто.

Ц. А. О. Начало было дано.

Я здесь давно, и, поверь, надолго.

We hebben lief in stilte, de kleine dingen niet opmerkend,

Wij zijn het soort mensen dat meer nodig heeft.

Dag of nacht, nu weten we het niet zeker

En elke nieuwe dag is een test van kracht.

Hoger volume - mijn stem en deze beats.

Kom me bezoeken.

Begrijp je wat ik bedoel?

Wit op zwart, er lijkt hier iets te zijn,

Even bellen, je zult zien, alles wordt duidelijk.

Je weet wie ik ben.

Ik ken het centrum

Ik weet wie wie is en wat, waar, voor hoeveel.

Er was een tijd van stagnatie en ik weet dat het de moeite waard is

Schrijf jezelf tussen deze gebouwen de geschiedenis in.

We houden van het podium en de microfoon, en we kennen de prijs van wat we hebben,

Deze woorden komen steeds dichterbij.

Door duizend zullen een paar wegen niet overbodig zijn.

We verdienen geen geld, genoeg van wat we schrijven,

En ergens op een hoog dak laten ze ons zoeken.

We hebben deze lat immers hoger gelegd.

Maar terwijl we ons hart erin steken, verwarren we iets verder.

Refrein:

En ik kan wedden, en honderd procent geven,

Dat we zullen bouwen wat niemand heeft gebouwd.

C. A. O. Het begin was gegeven.

Ik ben hier al heel lang, en geloof me, al heel lang.

En ik kan wedden, en honderd procent geven,

Dat we zullen bouwen wat niemand heeft gebouwd.

C. A. O. Het begin was gegeven.

Ik ben hier al heel lang, en geloof me, al heel lang.

Hé broer, stop.

Waar haast je je?

Maak een hiel, blaas het terug.

Geen mascara.

Ben jij al aan het hardlopen?

Oké, laten we krabben.

Zit het allemaal in mijn aard?

Bedankt uit de grond van mijn hart.

Ik ben op dezelfde plek, in de zevende ingang,

Op de zevende verdieping, op dezelfde plek als voorheen.

Je wilt naar me toe komen, maar vergeef me.

Tamara Konstantinovna laat je niet binnen.

En alles lijkt in orde te zijn, alles is zoals het hoort,

Ik weet dat de waarheid uiteindelijk zal zegevieren.

En al deze mensen komen ter zake, wat je ook zegt,

En als er iets is, zullen deze tramrails hen toefluisteren.

Val niet onder de messen, een bericht aan alle oevers,

Iedereen wacht op geschenken, zelfs de Chinese muur.

Hallo iedereen uit de wijk Zamoskvorechye,

Voordat het te laat is, laten we daar in een tempo naartoe gaan als je vragen hebt.

's Avonds, zoals gewoonlijk op de vensterbank,

Garik en hangend en minus Slimus.

Op dit moment zal ik hier een rijm vervangen, Kolya de conciërge.

En alles wordt f*cking, twee x-en.

Refrein:

En ik kan wedden, en honderd procent geven,

Dat we zullen bouwen wat niemand heeft gebouwd.

C. A. O. Het begin was gegeven.

Ik ben hier al heel lang, en geloof me, al heel lang.

En ik kan wedden, en honderd procent geven,

Dat we zullen bouwen wat niemand heeft gebouwd.

C. A. O. Het begin was gegeven.

Ik ben hier al heel lang, en geloof me, al heel lang.

Onze thema's zijn dubbelzinnig.

Micro, aansteker, een paar sigaretten in dit witte pakje.

Nasty Nuts in een auto, lijnen op papier

Eenvoudig potloodidee in hoofd.

Hart in paniek, Garik's hoest,

Er zijn wolken in de lucht, ik zie je handen niet.

Meisjes, jongens, rijstroken zijn modderig.

Petten, witte pantoffels, ja, rode petten.

Dit is ongeveer een deel van wat we u willen overbrengen,

We drinken whisky en cola, surfen op internet, tolereren geen vleierij.

We dragen Tribal, we kennen onze plaats.

We rollen het deeg uit, een week in een week,

De dagen stromen als een stroom, we tekenen jarenlang rimpels in het gezicht.

Maar we blijven wie we waren

Op dezelfde plek op de speelplaats met bier in de buurt met je mannen.

Refrein:

En ik kan wedden, en honderd procent geven,

Dat we zullen bouwen wat niemand heeft gebouwd.

C. A. O. Het begin was gegeven.

Ik ben hier al heel lang, en geloof me, al heel lang.

En ik kan wedden, en honderd procent geven,

Dat we zullen bouwen wat niemand heeft gebouwd.

C. A. O. Het begin was gegeven.

Ik ben hier al heel lang, en geloof me, al heel lang.

En ik kan wedden, en honderd procent geven,

Dat we zullen bouwen wat niemand heeft gebouwd.

C. A. O. Het begin was gegeven.

Ik ben hier al heel lang, en geloof me, al heel lang.