Hep Kahır - Cem Karaca

Dur!

bırak kaynasın kahvenin suyu,

Bana İstanbul’u anlat nasıldı?

Bana boğazı anlat nasıldı?

Haziran titreyişlerle kaçak yağmurlar ardı

Yıkanmış, kurunurmuydu yine o yedi tepe

Ana şefkati gibi sıcak bir güneşle

İnsanlar gülüyordu de

Trende, vapurda, otobüste,

Yalanda olsa hoşuma gidiyor, söyle.

Hep kahır, hep kahır, hep kahır

Bıktım be…

Dur!

bırak, kalsın, açma televizyonu

Bana istanbulu anlat nasıldı?

Şehirlerin şehrini anlat nasıldı?

Beyoğlu sırtlarından yasak gözlerimle bakıp

Köprüler, sarayburnu, minareler ve halice öv

Diyiverdin mi bir merhaba, gizlice

İnsanlar gülüyordu de

Trende, vapurda, otobüste

Yalanda olsa hoşuma gidiyor, söyle.

Hep kahır, hep kahır, hep kahır

Bıktım be…

Dur!

bırak, kımıldama, kal biraz öylece n’olur

Kokun istanbul gibidir, gözlerin istanbul gecesi

Şimdi gel sarıl, sarıl bana kınalım

Gökkubbenin altında ordada beraber

Çok şükür diyerek yeniden başlamanın hayali

Hasretinin çölünde sanki bir pınar gibi

İnsanlar gülüyordu de

Trende, vapurda, otobüste

Yalanda olsa hoşuma gidiyor, söyle.

Hep kahır, hep kahır, hep kahır

Bıktım be…

Stop!

laat het water van de koffie koken,

Vertel me over Istanbul, hoe was het?

Vertel me over de keel, hoe was het?

Op hol geslagen regens gevolgd door juni-tremoren

Zouden die zeven heuvels weer gewassen en gedroogd worden?

Met een warme zon als moederlijke genegenheid

Mensen lachten

In de trein, op de veerboot, in de bus,

Ik vind het leuk, zelfs als het een leugen is, vertel het me.

Altijd naar beneden, altijd naar beneden, altijd naar beneden

Ik ben moe van…

Stop!

laat het blijven, zet de tv aan

Vertel me over Istanbul, hoe was het?

Vertel me over de stad der steden, hoe was het?

Kijkend vanaf de ruggen van Beyoglu met mijn verboden ogen

Lof bruggen, Sarayburnu, minaretten en het estuarium

Zei je stiekem hallo?

Mensen lachten

In de trein, op de veerboot, in de bus

Ik vind het leuk, zelfs als het een leugen is, vertel het me.

Altijd naar beneden, altijd naar beneden, altijd naar beneden

Ik ben moe van…

Stop!

laat los, beweeg niet, blijf een tijdje, alsjeblieft

Je geur is als Istanbul, je ogen zijn de nacht van Istanbul

Kom me knuffelen knuffel me nu

Onder de hemel samen daar

De droom om opnieuw te beginnen door heel erg bedankt te zeggen

Als een bron in de woestijn van je verlangen

Mensen lachten

In de trein, op de veerboot, in de bus

Ik vind het leuk, zelfs als het een leugen is, vertel het me.

Altijd naar beneden, altijd naar beneden, altijd naar beneden

Ik ben moe van…