A Orelha De Eurídice - Cazuza

Você na multidão, você e diferente

As suas mãos me acenam, não parecem ter morrido

Cheias de presentes, caixas coloridas

Trouxe uma orelha envolta num pano vermelho

É a prova, meu amor, me espera sem uma orelha

Vou correndo, vou agora, resgatar o meu amor

No asfalto quente do aeroporto como uma miragem

É a alma quem castiga o corpo, esta é a mensagem

Na paisagem distorcida, pelos aviões que sobem

Você voltou pra me ajudar e eu fico mais feliz

Mas ainda não estamos salvos, o ar está pesado

Não é só a cicatriz que identifica o ser amado

Temos que ter idéias juntos, temos que achar uma maneira

É que agora está chovendo uma chuva sem vento

Há meia hora ventava, vamos fugir pra dentro

Há meia hora ventava e tínhamos coragem

E eu já tô cansado de não gostar de mim

Jij in de menigte, jij bent anders

Je handen zwaaien naar me, ze lijken niet dood te zijn

Vol cadeautjes, gekleurde dozen

Bracht een oor gewikkeld in een rode doek

Het is het bewijs, mijn liefste, wacht op me zonder oor

Ik ren, ik ga nu, red mijn liefde

Op het hete asfalt van de luchthaven als een luchtspiegeling

Het is de ziel die het lichaam straft, dit is de boodschap

In het vervormde landschap, door de vliegtuigen die omhoog gaan

Je kwam terug om me te helpen en ik ben gelukkiger

Maar we zijn nog niet gered, de lucht is zwaar

Het is niet alleen het litteken dat de geliefde identificeert

We moeten samen op ideeën komen, we moeten een manier vinden

Het is alleen dat het nu een windstille regen regent

Een half uur geleden was het winderig, laten we naar binnen rennen

Een half uur geleden waaide het en hadden we de moed

En ik ben het al zat om mezelf niet aardig te vinden