The Carcass Derrick - Cattle Decapitation

I left a human all alone

Helpless.

Wondering Why?

How could a human do all of this?

What have I become?

Love for revenge-consuming

In my design of death a carcass derrick was born

(Assembled with death, fantasizing of the uses to come)

Rusty pulleys and hooks

For suspension of living carcasses

(Fashioned with actual human skin! That’s just how we do it on the farm.)

Alive or dead — hung upside-down and bled

Into troughs — slides indiscernible slop

I hesitate — catching every last drop

If alive — can’t run as legs are chopped off

When deceased — cleanup is with such ease

Sterilize — man-made human killing machine

All your fears now realized

There, dripping, dangling and hogtied

Terrified

Your whole life now marginalized

There, disemboweled as we let you die

Horrified

Since when have you ever been so merciful?

I cannot recall a time you cared

With your intestines clenched in your hands

Now you scream for forgiveness

There can be no mercy in the carcass derrick

Alive or dead — shan’t leave here with your head

Into troughs — rivers of blood, juice and snot

I rejuvenate — savoring every last drop

Never to scream again — your ugly head is now lopped off

Ik liet een mens helemaal alleen

Hulpeloos.

Afvragen waarom?

Hoe kan een mens dit allemaal doen?

Wat ben ik geworden?

Liefde voor wraakzuchtige

In mijn ontwerp van de dood werd een karkas boortoren geboren

(Samengesteld met de dood, fantaserend over het toekomstige gebruik)

Roestige katrollen en haken

Voor ophanging van levende karkassen

(Gevormd met echte menselijke huid! Zo doen we het op de boerderij.)

Levend of dood — ondersteboven opgehangen en bloedend

In troggen — glijdt onzichtbare slop

Ik aarzel — ik vang elke laatste druppel op

Indien in leven — kan niet rennen omdat de benen zijn afgehakt

Wanneer overleden — opruimen is zo gemakkelijk

Steriliseren — door de mens gemaakte menselijke moordmachine

Al je angsten nu gerealiseerd

Daar, druipend, bungelend en vastgebonden

Doodsbang

Je hele leven nu gemarginaliseerd

Daar, ingewanden ontdaan terwijl we je lieten sterven

met afschuw vervuld

Sinds wanneer ben je ooit zo barmhartig?

Ik kan me geen tijd herinneren dat je om me gaf

Met je ingewanden in je handen gebald

Nu schreeuw je om vergeving

Er kan geen genade zijn in de karkasboortoren

Levend of dood - ga hier niet weg met je hoofd

In troggen — rivieren van bloed, sap en snot

Ik verjong me — geniet van elke laatste druppel

Nooit meer schreeuwen - je lelijke hoofd is nu afgehakt