In Axestasy - Cattle Decapitation

«Behold!

The blade is nice and dull from the millions of heads, from the millions that

we left for dead

Bluntly disassembled and painfully dissected

With an instrument of gore, bisected heads like rose pedals litter the floor

Clinically insane — serotonin flooding the brain

A sudden charge of epinephrine leaves my victims writhing in pain

In ecstasy I continue to maim — no one around me shall remain the same

I can take off their scalp, watch the cranium palpitate, bleeding and throw

them away

I decide your fate

I say you’re too late

With the Judgment Stick of hate

I decapitate

With this axe… I behead.

With this knowledge I’ve obtained of the human race

I leave you dead…

I’ve stared in the eyes of my helpless casualties

I’ve yet to experience any kind of «human"remorse…

I stand on the harvest floor

The place where death shows it’s face

And extinguishes all of the human race…

Behold!

A blade to crush the skull, the ribcage, break every bone and destroy every

membrane

Smite the people with vengeance and bring damnation upon their descendents

Bluntly disassembled and painfully dissected with an assemblage of gore,

bisected heads, appendages, intestines and more!

Clinically deranged — norepinephrine driving me insane

A sudden charge of adrenaline leaves my victims writhing in pain

In ecstasy I continue to maim — everyone now just a pawn in my game

I can remove their faces now displaced in ways that you never thought could

happen again

Like the murders of yore

Dearly departed and discarded gore

Forever living in my mind

In axetasy — the only peace I can find…

I decide your fate

I say you’re too late

With the Judgment Stick of hate

I decapitate

With this axe… I behead

With this knowledge I’ve obtained of the human race

I leave you dead…

I’ve stared in the eyes of my helpless casualties

I’ve yet to experience any kind of «human"remorse…

I stand on the harvest floor

The place where death shows it’s face

And extinguishes all of the human race…

In axetasy it’s fight or flight

Euphoria in slice and dice

No better way to spend my nights

In axetasy I end your life"

«Zie!

Het lemmet is mooi en bot van de miljoenen hoofden, van de miljoenen die

we zijn voor dood vertrokken

Botweg gedemonteerd en pijnlijk ontleed

Met een instrument van gore bezaaien gehalveerde hoofden als rozenpedalen de vloer

Klinisch krankzinnig - serotonine overspoelt de hersenen

Een plotselinge lading epinefrine laat mijn slachtoffers kronkelen van de pijn

In extase blijf ik verminken - niemand om me heen zal hetzelfde blijven

Ik kan hun hoofdhuid eraf halen, de schedel zien kloppen, bloeden en gooien

ze weg

Ik bepaal je lot

Ik zeg dat je te laat bent

Met de Judgement Stick of Hate

ik onthoofd

Met deze bijl... onthoofd ik.

Met deze kennis die ik heb verkregen van het menselijk ras

Ik laat je dood achter...

Ik heb in de ogen van mijn hulpeloze slachtoffers gestaard

Ik heb nog geen enkele vorm van "menselijk" berouw ervaren...

Ik sta op de oogstvloer

De plaats waar de dood zijn gezicht laat zien

En dooft de hele mensheid uit...

Zie!

Een mes om de schedel, de ribbenkast te verpletteren, elk bot te breken en elk te vernietigen

membraan

Sla de mensen met wraak en breng verdoemenis over hun nakomelingen

Botweg gedemonteerd en pijnlijk ontleed met een verzameling bloed,

gehalveerde koppen, aanhangsels, darmen en meer!

Klinisch gestoord — noradrenaline maakt me gek

Een plotselinge lading adrenaline laat mijn slachtoffers kronkelen van de pijn

In extase blijf ik verminken - iedereen is nu slechts een pion in mijn spel

Ik kan hun gezichten verwijderen die nu verplaatst zijn op manieren waarvan je nooit had gedacht dat dat zou kunnen

weer gebeuren

Zoals de moorden van weleer

Geachte overleden en weggegooide gore

Voor altijd in mijn gedachten levend

In axetasy - de enige vrede die ik kan vinden ...

Ik bepaal je lot

Ik zeg dat je te laat bent

Met de Judgement Stick of Hate

ik onthoofd

Met deze bijl... onthoofd ik

Met deze kennis die ik heb verkregen van het menselijk ras

Ik laat je dood achter...

Ik heb in de ogen van mijn hulpeloze slachtoffers gestaard

Ik heb nog geen enkele vorm van "menselijk" berouw ervaren...

Ik sta op de oogstvloer

De plaats waar de dood zijn gezicht laat zien

En dooft de hele mensheid uit...

In axetasy is het vechten of vluchten

Euforie in plakjes en dobbelstenen

Geen betere manier om mijn nachten door te brengen

In axetasy beëindig ik je leven'