Homeless Heart - Carole King

The lantern moon hung high and gold

In the cold November sky

The locust sang a midnight song

And starlight wind was a sigh

And you moved me with no hand

Like the moon moves the sea

What I wouldn’t give for the love that used to be

The icy roofs below me now

Shelter all the souls within

But oh, nothing shelters me

From the thought of what could have been

Why does laughter remembered

Always lead me to tears

I’ve got the life I want, but I don’t have what I need

Homeless heart

Why do you do this to yourself

Homeless heart

You ought to leave the dust on the shelf

Homeless heart

There must be someone else in the dark

With a homeless, homeless, homeless heart

I ache in a place so deep

I can’t hide, even in my sleep

Slow torture

If you walked in on me right now

I’d love you so hard

You’d wonder how

You let me go

Why did you let me go

The telephone, just sitting there

Brings your number to my mind

Another piece of yesterday

That I should be leaving behind

Will I make it to the morning

Without hearing your voice

Or will I surrender to my

Homeless heart

Why do you do this to yourself

Homeless heart

You ought to leave the dust on the shelf

Homeless heart

There must be someone else in the dark

With a homeless, homeless, homeless heart

De lantaarnmaan hing hoog en goud

In de koude novemberlucht

De sprinkhaan zong een middernachtlied

En starlight wind was een zucht

En je bewoog me zonder hand

Zoals de maan de zee beweegt

Wat ik niet zou geven voor de liefde die vroeger was

De ijzige daken onder mij nu

Bescherm alle zielen binnenin

Maar oh, niets beschermt mij

Van de gedachte aan wat had kunnen zijn

Waarom herinnert gelach zich?

Leid me altijd tot tranen

Ik heb het leven dat ik wil, maar ik heb niet wat ik nodig heb

dakloos hart

Waarom doe je jezelf dit aan?

dakloos hart

Je zou het stof op de plank moeten laten liggen

dakloos hart

Er moet nog iemand in het donker zijn

Met een dakloos, dakloos, dakloos hart

Ik heb pijn op een plek die zo diep is

Ik kan me niet verstoppen, zelfs niet in mijn slaap

Langzame marteling

Als je me nu betrapt

Ik zou zo hard van je houden

Je zou je afvragen hoe?

Je laat me gaan

Waarom liet je me gaan?

De telefoon, gewoon zitten

Brengt je nummer in mijn gedachten

Nog een stukje van gisteren

Dat ik zou moeten achterlaten

Zal ik de ochtend halen?

Zonder je stem te horen

Of zal ik me overgeven aan mijn

dakloos hart

Waarom doe je jezelf dit aan?

dakloos hart

Je zou het stof op de plank moeten laten liggen

dakloos hart

Er moet nog iemand in het donker zijn

Met een dakloos, dakloos, dakloos hart