Modersvingen - Carola

Nu vill jag sjunga om modersvingen,

som mig betäcker i nödens strid.

Nu vill jag vila vid moders hjärtat,

där blir jag stilla, där får jag frid.

Det modershjärtat har ej sin like,

i trofast kärlek det ser jag nog!

Vem fattar höjden, vem mäter djupet,

utav den kärlek som för oss dog?

Ty jag vill glömma all livets smärta,

all tidens oro, all jordens ve

och tyst mig gömma blott vid det hjärta,

vars nåd och huldhet jag nu fått se.

Det modershjärtat har ej sitt like,

i trofast kärlek det ser jag nog!

Vem fattar höjden, vem mäter djupet,

utav den kärlek som för oss dog?

Det modershjärtat har ej sitt like,

i trofast kärlek det ser jag nog!

Vem fattar höjden, vem mäter djupet,

utav den kärlek som för oss dog?

Nu wil ik zingen over de moederschommel,

die mij dekt in de strijd om de nood.

Nu wil ik rusten in het hart van de moeder,

daar zal ik stil zijn, daar zal ik vrede hebben.

Dat moederhart heeft geen gelijke,

in trouwe liefde zie ik het genoeg!

Wie meet de hoogte, wie meet de diepte,

uit de liefde die voor ons stierf?

Want ik wil alle pijn van het leven vergeten,

alle zorgen van de tijd, alle wee van de aarde

en verberg me stilletjes alleen in dat hart,

wiens genade en vriendelijkheid ik nu heb gezien.

Het moederhart heeft geen gelijke,

in trouwe liefde zie ik het genoeg!

Wie meet de hoogte, wie meet de diepte,

uit de liefde die voor ons stierf?

Het moederhart heeft geen gelijke,

in trouwe liefde zie ik het genoeg!

Wie meet de hoogte, wie meet de diepte,

uit de liefde die voor ons stierf?