The Walls That Divide - Carcer City

The lock of our bodies

Holding close through the seasons to become legendary

The clock wore us away

Left to a life of misery with these ghosts upon my back

That whisper your name in the dark

And it pierces right through me tonight

Straight through the heart

Eyes locked to the ceiling

I play the same motions in my mind

I cannot tear myself away from these hauntings

Behind the locking doors, I am writing my escape

Picking up the pieces this has reduced me to

Now the line is crossed, sick of living between you and the world

I need the close (I need to know) is this how you want this?

Are these fingertips outstretched for nothing?

I need the close, I need you

Or the chance to start anew

Speak to me

Bring down the walls that have divided us

If you believe this is worth saving like I do

Just a few words to instill the way things used to be

Like strangers meeting under lanterns

Like you never knew my face

If only I could bring you back to me

If only I could sever the strings

Bring down the walls that divide forever

Het slot van ons lichaam

Door de seizoenen heen dicht bij elkaar blijven om legendarisch te worden

De klok droeg ons weg

Overgelaten aan een leven van ellende met deze geesten op mijn rug

Die je naam fluisteren in het donker

En het dringt vanavond door me heen

Recht door het hart

Ogen gericht op het plafond

Ik speel dezelfde bewegingen in mijn hoofd

Ik kan mezelf niet losrukken van deze achtervolgingen

Achter de gesloten deuren schrijf ik mijn ontsnapping

Door de stukjes op te pakken waar ik nu toe ben gekomen

Nu is de grens overschreden, ziek van het leven tussen jou en de wereld

Ik heb het slot nodig (ik moet het weten) is dit hoe je dit wilt?

Zijn deze vingertoppen voor niets uitgestrekt?

Ik heb de afsluiting nodig, ik heb jou nodig

Of de kans om opnieuw te beginnen

Spreek tot mij

Haal de muren neer die ons verdeeld hebben

Als je denkt dat dit de moeite waard is om te bewaren, zoals ik,

Slechts een paar woorden om te laten zien hoe het vroeger was

Zoals vreemden die elkaar ontmoeten onder lantaarns

Alsof je mijn gezicht nooit hebt gekend

Kon ik je maar bij me terugbrengen

Kon ik de snaren maar doorknippen

Haal de muren neer die voor altijd scheiden