Covington - Carcer City

Still lingering a faint voice in eternity

In the paces we had been

Always heard but never seen

Still wandering, a phantom in the depths of me

I lit a match to the fallen leaves

The flames they rose above the trees

And we burn

Over and over again

Until we can’t feel anything

Over and over again

Until we can’t feel anything at all

I dont think this will ever end

'Cause i hear the echoes of the words unspoken

A constant cycle in perpetual motion

And the ash rained down like seeds being sown

We said goodbye a thousand times but never really let go

And the ghosts made their beds inside my bones

Haunting my dreams

Draining my soul

Sleeping toninght in my bones

Draining my soul

Sleeping toninght in my bones

And we burn

Over and over again

Until we can’t feel anything

Nog steeds een zwakke stem in de eeuwigheid

In de stappen die we waren geweest

Altijd gehoord maar nooit gezien

Nog steeds aan het dwalen, een spook in de diepten van mij

Ik heb een lucifer aangestoken met de gevallen bladeren

De vlammen stegen op boven de bomen

En we branden

Opnieuw en opnieuw

Tot we niets meer voelen

Opnieuw en opnieuw

Totdat we helemaal niets meer voelen

Ik denk niet dat dit ooit zal eindigen

Want ik hoor de echo's van de onuitgesproken woorden

Een constante cyclus in perpetuum mobile

En de as regende neer als zaden die worden gezaaid

We hebben duizend keer afscheid genomen, maar hebben nooit echt losgelaten

En de geesten maakten hun bedden in mijn botten

Mijn dromen najagen

Mijn ziel aftappen

Toninght slapen in mijn botten

Mijn ziel aftappen

Toninght slapen in mijn botten

En we branden

Opnieuw en opnieuw

Tot we niets meer voelen