Karakol - Capo

Der Morgen, die Sonne, geht auf und sagt uns «Guten Tag»

Zu viel Regen letzte Nacht, ich hab nicht gut geschlafen

Ich weiß nicht, was ich ihr sag, falls meine Mutter fragt

Woher das ganze Blut im Bad ist

Viele meiner Jungs in Haps, alles im Minutentakt

Grade so davon gekommen, noch einmal gut gegangen

Ja, wir haben Blut vergossen, es hat nicht gut getan

Die ganzen dunklen Gossen, sind voll abgefahren

Sag: «Was solls, ey, Baba?»

Irgendwann kommt mein Karma

Falls ich dann noch lebe, oder kommt es danach?

Dann heißt es: ab gehts à la Guantanamo

Oder renn vom Karakol, ja, so läuft mein Leben ab

Für den Rest meiner Tage, denk ich an mein Baby

Und an meine Mama (Aah)

Lass kein' Tag mehr vergehen (Yeah)

Schreib Briefe jeden Abend

Sag, wo ist mein Baby?

(Baby)

Das bleibt meine Frage (Frage)

Hier im Karakol, sie machen Bilder im Karakol

Renn vom Karakol

Dein Mann flieht vom Karakol

Run, run Mustang, Para kommt

Run, run wie beim Marathon

Renn vom Karakol

Dein Mann flieht vom Karakol

Run, run Mustang, Para kommt

Run, run wie beim Marathon

Ein neuer Tag und schon wieder stelle ich mir die selbe Frage:

Wieso steck ich schon wieder in derselben Lage?

Wieso steck ich schon wieder in derselben Lage?

Tage zählen, Dauerregen, ich schlag mich durch, dauernd grauer Nebel

Schlechte Taten, ja, bedauern ewig

Hörst mir zu, aber vertraust mir eh nicht

Halte deine Protraits

Gedanken sie kommen und gehen

Auf engste Räume Runden drehen

Sekunden wie Stunden vergehen

Sag mir bis wohin das führen soll, Straßen sind hier mir gefallenen Blüten voll

Hab keine Angst, wenn das Übel kommt

Lösung für Nerven, das Gift aus den Tüten rollt

Die Typen in Blau auf Fersen genau, hinter mir, werde beschattet

Renn oder lauf, pass ich nicht auf, dann werde ich hier noch verhaftet

Sag: «Was solls, ey, Baba?»

Irgendwann kommt mein Karma

Falls ich dann noch lebe, oder kommt es danach?

Dann heißt es: ab gehts à la Guantanamo

Oder renn vom Karakol, ja, so läuft mein Leben ab

Für den Rest meiner Tage, denk ich an mein Baby

Und an meine Mama (Aah)

Lass kein' Tag mehr vergehen (Yeah)

Schreib Briefe jeden Abend

Sag, wo ist mein Baby?

(Baby)

Das bleibt meine Frage (Frage)

Hier im Karakol, sie machen Bilder im Karakol

Renn vom Karakol

Dein Mann flieht vom Karakol

Run, run Mustang, Para kommt

Run, run wie beim Marathon

Renn vom Karakol

Dein Mann flieht vom Karakol

Run, run Mustang, Para kommt

Run, run wie beim Marathon

Ein neuer Tag und schon wieder stelle ich mir die selbe Frage:

Wieso steck ich schon wieder in derselben Lage?

Wieso steck ich schon wieder in derselben Lage?

Wieso steck ich schon wieder in derselben Lage?

Wieso steck ich schon wieder in derselben Lage?

De ochtend, de zon, komt op en zegt "Hallo" tegen ons

Te veel regen vannacht, ik heb niet goed geslapen

Ik weet niet wat ik haar moet zeggen als mijn moeder het vraagt

Waar komt al het bloed in de badkamer vandaan?

Veel van mijn jongens in haps, allemaal met de minuut

Net weg ermee, ging weer goed

Ja, we hebben bloed vergoten, het deed geen goed

Alle donkere dakgoten zijn helemaal te gek

Zeg: "Wat maakt het uit, hé, Baba?"

Uiteindelijk zal mijn karma komen

Als ik dan nog leef, of komt het daarna?

Dan is het tijd om à la Guantanamo te gaan

Of wegrennen van de Karakol, ja, zo gaat mijn leven

De rest van mijn dagen zal ik aan mijn baby denken

En aan mijn moeder (Aah)

Laat niet nog een dag voorbij gaan (Ja)

Schrijf elke avond brieven

Vertel me waar is mijn baby?

(Zuigeling)

Dat blijft mijn vraag (vraag)

Hier in Karakol maken ze foto's in Karakol

Ren van Karakol

Je man ontsnapt uit de Karakol

Ren, ren Mustang, Para komt eraan

Ren, ren als in een marathon

Ren van Karakol

Je man ontsnapt uit de Karakol

Ren, ren Mustang, Para komt eraan

Ren, ren als in een marathon

Een nieuwe dag en opnieuw stel ik mezelf dezelfde vraag:

Waarom zit ik weer in dezelfde positie?

Waarom zit ik weer in dezelfde positie?

Dagen tellen, constante regen, ik worstel er doorheen, constante grijze mist

Slechte daden, ja, voor altijd spijt

Je luistert naar me, maar vertrouw me toch niet

Houd je portretten vast

Gedachten die komen en gaan

Rij rondjes in de krapste ruimtes

Seconden gaan voorbij als uren

Vertel me waar dit toe zal leiden, de straten hier staan ​​vol met gevallen bloesems

Wees niet bang als het kwaad komt

Oplossing voor zenuwen, het gif rolt uit de zakjes

De jongens in het blauw op hakken vlak achter me worden gevolgd

Rennen of rennen, ik ben niet voorzichtig, dan word ik hier gearresteerd

Zeg: "Wat maakt het uit, hé, Baba?"

Uiteindelijk zal mijn karma komen

Als ik dan nog leef, of komt het daarna?

Dan is het tijd om à la Guantanamo te gaan

Of wegrennen van de Karakol, ja, zo gaat mijn leven

De rest van mijn dagen zal ik aan mijn baby denken

En aan mijn moeder (Aah)

Laat niet nog een dag voorbij gaan (Ja)

Schrijf elke avond brieven

Vertel me waar is mijn baby?

(Zuigeling)

Dat blijft mijn vraag (vraag)

Hier in Karakol maken ze foto's in Karakol

Ren van Karakol

Je man ontsnapt uit de Karakol

Ren, ren Mustang, Para komt eraan

Ren, ren als in een marathon

Ren van Karakol

Je man ontsnapt uit de Karakol

Ren, ren Mustang, Para komt eraan

Ren, ren als in een marathon

Een nieuwe dag en opnieuw stel ik mezelf dezelfde vraag:

Waarom zit ik weer in dezelfde positie?

Waarom zit ik weer in dezelfde positie?

Waarom zit ik weer in dezelfde positie?

Waarom zit ik weer in dezelfde positie?